PESHORJA E ZOTIT...
- është fjala për zotin Zogaj -
Shkruar nga KOLEC TRABOINI
Korrupsioni dhe demagogjia antikorruptive është e vjetër sa vetë njerëzimi, ca thonë se kjo ka lindur me vetë njeriun. Të tjerë shtojnë se perendorinë me shkelqimin më të madh në botë, Romën, më shumë se sulmet e jashtme të hunëve të Atilës e shkatrroi korrupsioni i brëndshëm. Sa i perket demagogjisë edhe ajo e vjetër sa bota është. Shekspiri e ka trajtuar në mënyrë të përsosur një situatë të tillë të një gjëndje dyfishe në gojën e Mark Antonit i cili po varroste tiranin Çezar me lejen e Mark Brutin. Pak a shumë Mark Antoni thoshte se Mark Bruti kishte zemër të mirë por edhe Jul Çesari ishte si një ëngjëll…e rezultati dihet, qytetarët romakë të zemëruar e zunë me gurë republikanin “zemërmirë” Mark Bruti.
Nuk e di pse duke lexuar shkrimin e Preç Zogajt ”Raste të pakrahasueshme” ( është fjala për përqasjen korruptive të minstri Prifti me çiftin Albana Vokshi – Arjan Tartari ), më erdhi ndërmënd ky imazh historik romak. Ndoshta se në një anë autori flet rreptë kundër aferave korruptive nga ana tjetër thotë diku hapur e diku me nëntekst, po lëreni tani se boll u morët me çeshtjen Vokshi-Tartari, madje në fund të shkrimit shkruan dy herë disi me nervozizëm: “Mjaft! Mjaft!”. Me gjithë analizën e stërmundimshme të autorit nuk arrita ta kuptoj se përse duhet lënë jashtë vemëndjes së medias një çeshtje që ka të bëjë me miliona, të cilat po të mos qe bisnesmeni Tartari i lidhur me deputetën Vokshi, zor se mund të binin në qesen e tij.
Dihet që çdo lloj konçensioni i përfituar prej lidhjeve familjare, klanore apo politike me segmentet e qeverisjes është aferë korruptive. Mirëpo edhe për këtë autori i shkrimit e gjen solucionin çudibërës me shprehjen akuivoke “Jo çdo lloj shkelje është korrupsion” pa arritur të na tregojë se ku na qënka kufiri në mes tyre në rastin konkret.
Pasi që autori i shkrimit e merr nën mbrojtje të hapur bisnesmenin Tartari bën edhe këtë piruete mbresëlënse: “Unë nuk e di a i paguan ai taksat në rregull apo jo dhe nuk e vë dorën në zjarr për asgjë, por ai po trajtohet si mish për top në këtë histori.”.
Pra nga njëra anë autori i shkrimit nuk di kurrgjë për bisnesmenin, por nga ana tjetër i bën një mbrojtje për tia pasur zili edhe Mark Antoni.
A mund të na thojë z. Zogaj që merr nën mbrojtje bisnesmenin, për të cilin ai shkruan se “është bërë kokë turku nga opozita e media”, të thojë pra nëse i ka marrë në rrugë ligjore apo në rrugë miqësie konçensionet për hidroçentralet në fjalë apo dhe të tjera bisnese. Të thojë edhe pse duhet opozita e media ta largojnë vëmëndjen nga pasuria përrallore e bisnesmenit në fjalë apo dhe të bisnesmenve të tjerë, çfarë mesa duket opozita dhe media pas udhëzimeve “konstruktive” të Zogajt, kanë nisur ti zbusin deri në shuarje zërat e vet? Pyesim, a ka të drejtë ky popull të dijë se si vihen këto pasuri të paimagjinueshme edhe në vëndet me të zhvilluara në botë si Amerika? Në këtë vend ku ligjin e bën Maliqi, mendoj se nuk duhet të ketë imunitet askush, sakohë që marrin nëpër duar dhe e shpërdorojnë apo vjedhin pasurinë e popullit. Nuk ka pse ti bëhet thirrje opinionit dhe opozitës që t’i mëshohet më tepër Dritan Priftit dha ja zbusin situatën Arjan Tartarit dhe të deputetes Albana Vokshi, e cila “bashkë me bisnesmenin bashkëjeton ka një fëmijë”, por, e këtu na qëndroka zgjidhja sipas tij, nuk na paska një vertetim martesor në gjëndjen civile. Pse i rrjeshton këto Preç Zogaj?! Kujt i hynë në punë. Si qytetarë nuk na intereson jeta private e askujt. Por si dhe pse i mori konçensionet A. Tartari? Duke shtruar këtë pyetje, nuk besojmë se preket privatësia e ndokujt, sepse kushdo që merr konçensione nga shteti i të gjithë shqiptarëve ( e jo vetëm i politikanëve apo shtetarëve), ka për detyrim të jetë transparent përpara qytetarëve të këtij vendi e institucioneve që ai zgjedh. Ju zoti Preç Zogaj i kërkoni këto që shtroni në shkrimin tuaj si politikan i një kahje politike( i majtë , i djathë , i qëndres), apo si qytetar i thjeshtë i këtij vendi që të rreh zemra për këtë gjëndje në të cilën është katandisur vendi ynë ku, çdo kush që e ka një mik deputet apo ministër mund të bëjë bisnese e marrë konçensione, mund të gjejë punë si ku të dojë. Në këtë vend të vogël që quhet Shqipëri, çdo arapçi mund të bëhet Vali, del ne Pazar pa një grosh e kthehet në shtëpi me një thes në kurriz. A nuk po dalin do shqiptare drogaxhijtë të Amerikës të dënuar në mungesë, nënpunës në Ministrinë e Jashtme dhe këta duhet të arrestohen vetëm kur shkojnë të marrin viza( tashmë me sherbim diplomatik) në Ambasadën Amerikane, sepse policia shqiptare bën të paditurin ngase personi ne fjalë ka lidhje me segmente te pushtetit dhe politikes. Bëjnë sikur nuk i kanë lexuar shpalljet e interpolit policia “moderne” e ministrit Basha!!! E pra ky vend e ka një shtet. E ky shtet e ka një qeveri që e paguan sa qimet e kokës. E kjo qeveri jep vakëfe për ofiqarët ë vet. Ndërsa të tjerët pa kësisoj lidhje tarafi e klani le të shkojnë e të marrin bukë me listë ose të vdesin.
Për kë e harton këtë artikull këshillimor ku i jepet të drejtë njëkohësisht edhe të akuzuarit por edhe akuzuesit, kur dihet se jo gjithëherë këshillat janë të dobishme. Ta zëmë si të ketë vdekur ndokush nuk besoj se mund t’u këshillohet familjarëve t’i japin atij një kupë çaj të ngrohtë. Kështu edhe këshillat që jep për korrupsionin janë veç një vargan fjalësh nga ato që politikanët i kanë në xhepat e vegjël të xhaketave e i nxjerrin sa herë duhet pak tymnajë e trendafiltë. Se gjithkush e di dogmën e pushtetarëve që “ Kushdo që konstaton korrupsion të marrë direkt kryeministrin në telefon”, sikur të ketë mbetur fati e siguria e një shteti në telefonatat anonime, ose “Zero Tolerancë” kur zyrtarët vjedhin me të dyja duart, e parrulla të tjera idiote si këto.
Dikur nga grupimi politik në të cilin keni bërë pjesë është shpikur termi “terapia e shokut” në ekonomi çfarë solli shkatrrimin e çdo vlere të punës kolektive të krijuar në afro 40 vjet, me fabrika e uzina e ndërmarrje bujqësore madje dhe kanale vaditëse, shkolla e spitale. Sikur në Shqipëri të kishin kaluar fiset barbare. Duke e njohur mirë efikasitetin shkatrrues sa një bombë atomike të terapisë së shokut, (sepse jeni i asaj aradhe historike duke vajtur deri në kolltukun e ministrit), me autoritetin që keni krijuar pra, pse nuk merrni nisiativën në rang kombëtar për një terapi shoku në fushën e korrupsionit. Do të ishte vertetë shkatrrues, por një shkatrrues kësaj here për mirë. Për një terapi të tillë kemi nevojë të na flasë si politikan e gazetar z. Zogaj e jo të thuhet se opozita po i bie në qafë ca bisnesmenve që kanë nëpër banka miliona e ca thonë miliarda euro e që u pasuruan sa hap e mbyll sytë në këtë shkretirën tonë që jeton me importe e thuasje nuk prodhon asgjë. Madje z. Zogaj, nëse je konsumator i përditshëm, nuk ke shërbëtorë e shkon vetë në pazar(çfarë unë dyshoj për këtë), do të kesh vënë re se edhe frutat e perimet janë me çmime të larta sepse na vinë nga Greqia e Maqedonia. A keni dëgjuar këto ditë të nxehta vere një lajm për një inxhnjere ndërtimi 40 vjeçare që e panë fqinjët të blente veç dy kokrra domate, se me 4000 lekë ndihmë në muaj që merrte si e papunë, shumë e barabartë kjo me 40 dollarë, nuk kishte tjetër të blente. Një kokërr domate qe dreka e saj e fundit sepse atë ditë u hodh nga apartamenti ku jetonte në Tiranë duke bërë vetvrasje , sepse kjo shoqëri e mbrapsht që kemi ndërtuar, ky shtet e kjo qeverisje antihumane nuk i kishin lënë asnjë mundësi për të jetuar. Si i thonë kësaj z. Zogaj? Nuk të pyes si poet por si politikan. Më shumë të vjen keq për inxhinjeren apo për “kokën e turkut” të miliarderit të cilit, sipas jush, po i bikërka në qafë opozita dhe media të cilës ti i jep urdhër që të heshtë ?
Po pyetjes se sa nga miliarderët tanë si Tartari apo Taçi Oil e plot të tjerë janë sadopakë filantropë. Kush nga miliarderët shqiptarë, qoftë dhe me emrin e vet , siç u kanë vënë emrat benzinatave(!!!), kanë hapur ndonjë mencë supe për të varfërit e të pastrehët?!...
Si një politikan profili i këtij vendi që je, para së të nxjerrësh lotë për bisnesmët që po “vuajnë”, që “nuk kanë para për rrogat”, jeni të lutur të na thoni në ëmër të popullit që po çmëndet nga lumturia, se a ka ndonjë ligj që e kontrollon pasurimin magjik si në përrallat e Ali Babait në ketë Zululandin tonë, siç thoshte Konica, ndonjë ligj pra që i kontrollon, në mos Ali Babain, të paktën 40 bisnesmen-hajdutët që i vinë nga pas?!
Tiranë gusht 2010
© Copyright Traboini - esè / traboinistudio@yahoo.com
Nuk mund të botohen në asnjë organ shtypi apo sit elektronik pa lejen e autorit
