Televizioni Shtetëror...- nga Kolec Traboini

  Televizioni Shtetëror - e paguan publiku dhe e manipulon politika! 

Nga Kolec TRABOINI

Televizioni Shtetror  i mbajtur me paratë e taksapaguesve shqiptar është bërë një vend ku në vend të kulturës ushqehet mosdija në mënyrë të përditëshme. Punonjësit e saj janë përfshirë nga një rutinë  ku nuk gjen më asgjë interesante e të freskët që të mbajë gjallë kureshtjen e publikut për të cilin ajo ka detyrimet e veta si institucion buxhetor. Punët kanë ardhur deri aty sa ata që drejtojnë emisione e rubrika të vijnë e të drejtojnë një panel pa as njohurinë më të vogël në temen për të cilën bisedojnë. Kjo ndodh rëndomë.  Bëhen qesharakë kur pyesin, sepse siç thonë dëshërojnë të mësojnë diç më shumë për problemin. Dhe këtë e pohojnë “live” dhe me të drejtë shikuesi duke ngritur supet thotë me vete, kush e ka penguar  të mësojë pak më shumë sepse ai apo ajo një orë emision kanë, dhe ky emision është  veç një pjesë e punës si redaktor. Një drejtues emisioni duhet të jetë i mirë informuar  për problemin që sjell në ekran. Për atë problem duhet të shfletojë të konsultohet me liretaturë e specialistë paraprakisht.  Pra të përgatitet seriozisht.  Kësisoj mosdijesh  shfaqen shpesh për të gjitha fushat. E pyesin një autor në studio gjatë intervistës  për krijimtarinë letrare pa lexuar asgjë prej tij dhe është e natyrshme të notojë në sipërfaqe i gjithë emisioni.  Kjo ndodhi edhe në emisionin "Drejtpërdrejtë" ku u diskutua mbi asgjësimin e armëvet kimike. Të vetmin kompetent të ftuar, një specialist ish ushtarak i moshuar, i linin më  pak vend të fliste ndersa drejtuesja, arriti deri atje sa ti kërkonte  të thoshte  se si bëhet neutralizimi i armëve kimike (se në të vërtete,  tha ajo, unë dua të mesoj  nga që nuk di  gjë fare) sikur emisioni të bëhej pikërisht për të mësuar ajo e jo për të informuar publikun, apo sikur ajo të mos e dinte një ditë më parë se do ta zhvillonte atë emision.  Po kaq të vështirë e kishte kjo drejtuese të hapte faqet e internetit, të lexonte gazetat, apo të vinte në faqet tona në Facebook ku  kemi vendosur skemat  se si realizohet ky proçes teknikisht por edhe shkrime të përkthyera se çfarë thonë teknikët, ta zëmë Björn Arne Johnson , një kimist i cili ka punuar me armët kimike për më shumë se 30 vjet . Televizioni me këtë emision vetëm i fryjti akoma më shumë flakës së ankthit popullist që ndezin disa njerëz mbi rreziqet e supozuara me sikur kështu e sikur ashtu,  të sajuara pra,  në vend të mblidhnin një panel me specialistë kimistë e ushtarakë dhe ata me gjykimin e tyre edhe në bazë të përvojave të na thonin çfarë pasoja mund të kishim dhe me çfarë rreziqe do të përballoheshin.  Pasi që drejtuesja tregoi mosdijen e vet të plotë e mos përgatitjen serioze për një emision e problem kaq të ndjeshëm, kish organizuar edhe ardhjen në mes të emisionit  të një adoloshenti me kundragaz në dorë drejtpërdrejtë nga protesta përballë Kryeministrisë. Gjithçka në cektinë. Del nga një debat në  kufinjtë e një ore dhe asgjë nuk mëson.

Shumë pyetje shtrohen para këtij Televizioni që është majmur mirë dhe shkëputur tërësisht nga  qëllimi për të cilin duhej të punonte. A vazhdon ai ende edhe pas ndrrimit të Qeverisë  si një vegël qorre e segmenteve të zgjatura të politikës së mbrapsht të Sali Berishës sepse dihet që aty janë vënë të vegjetojnë, ata që kanë qënë itharët e ish kryeministrit e duan nuk duan do të vazhdojnë avazin e tij duke punuar me të njëjtën mëndësi.

Si mendon ky Televizion të dalë prej atij  pozicioni që në vend të përçojë kulturë përçon mosdijen, u bëne muaj nga ndryshimi i qeverisjes, a ka dalë ende nga tutela e vjetër dhe deri kur do të vazhdojë në pritje ky institucion i kushtueshëm? A po ripërtrihet ekipi që ai të mos jetë aq i rëndë sa të shpenzojë miliona euro dhe të jetë krejt i pashikuar, vetëm 3 përqind të shikuesve shqiptarë e ndjekin atë. Të kesh një të ardhur të mirë e të shkosh të drejtosh një emision pa asnjë përgatitje e pa pikë përgjegjësie kjo tregon se gjithçka në këtë Televizion Publik duhet reformuar. Së pari duhet lëvizur prej kësaj strukture të rëndë me njerëz të shumtë që vetëm marrin rrogat,  se ta zëmë çfarë i duhen këtij televizioni një repart, ta zëmë me afro 27 marangozë a thua si të ishte një fabrikë mobiljesh. A ka transparencë publike për shpenzimet e Televizionit Shtetror? Marrin para po a japin llogari për të mos u  bërë  ky institucion një thes i shpuar i financave shqiptare.  Ka një mungesë përgjegjësie totale në këtë institucion publik që nuk e ka ndjerë në asnjë sens ndryshimin që kërkohet në bazë të programit të kolacionit që fitoi zgjedhjet e 23 qershorit nën siglën "Rilindje".  Apo mendojnë se programi Rilindje ishte veç një logo, një sofizëm elektoral dhe se gjithçka mund të tejkalohet me disa arnime e mballoma e shko më tej.  Nuk besoj se do të mund të vazhdohet kësisoj sepse Televizioni Shtetror  është një barrë e rëndë jo vetëm për buxhetin e shtetit por se pari për taksapaguesit shqiptarë.
Një gjë që të bën përshtypje është se në konkurimin për në Këshillin Drejtues  të RTSH  janë 64 kanditatura, gjë e mirë kjo se ka mundësi përzgjedhje, por një vështrim i përciptë i listës të bie në sy se janë kanditatura 5 drejtorë instucionesh qendrore dhe një zëvendësministër, duke përfshirë ata të cilët sapo i kanë liruar vendet për shkak të rotacionit politik të pushtetit si rezultat i zgjedhjeve të 23 qershorit. Kjo dyndje e njerëzve që janë pjesë e skemave politike tregon se ky këshill është një gjah i mirë partiak dhe ky televizion publik do të vazhdojë të mbetet gjithashtu pre e politikës dhe publiku nuk do të ketë përfaqësuesit e vet ata njerëz që nuk janë nën sqetullat e politikës. I propozuar nga Instituti i Integrimit të Jetimëve Shqiptar  meqënëse i përkas kësaj kategorie, e shoh thuajse të pamundur vazhdimin e konkurimit kur ke para apo pas të tillë kuadro hijerëndë të mbështetur nga partitë politike.
Por kjo nuk ka rëndësi përpara faktit se edhe më tej janë gjithë gjasat e RTSH të vazhdojë të bëjë lojën e partive e fare pak të kryejë funksionin e vet publik e jashtë influencave të politikës ashtu siç duhej të ishte.

Gazeta SOT 22 nëntor 2013 f.15

NEXT-------->  Si e mundem Ameriken - satirë me politiko-ekologjikët-
http://traboini1.blogspot.com/2013/11/si-e-mundem-ameriken-nga-kolec-traboini.html

Si e mundem Amerikën - nga Kolec Traboini

 

SI E MUNDËM AMERIKËN

Nga Kolec TRABOINI

Pas ca ditëve si të jetë avulluar deliri i fitores si e Pirros, që na bëri të zhabaritemi si pulastrena, do të nisin njerëzit, sidomos të rinjtë, duam punë, duam viza, duam kështu e duam ashtu, do të varavitemi nëpër ambasada, dhe atë të Amerikës me shumë, por ambasadat do të na shohin si gjithnjë vëngër e plot respekt do na kthejnë b...
Arka e shtetit është bosh por do nisin edhe nënpunësit dhe pensionistët duam pare, po do ngrihen ata të përndjekur që i bënin fresk kryeqeveritarit që e rrëzuam nga kali, e do t'i sokëllijnë kryeqeveritarit te ri: duam pare, duam pare!
Të gjithë do të kërkojnë para. E pra kishin në dorë 12 miliard dollarë, tre buxhete shteti marrë së bashku, dhe i thamë JO. Mirë bëmë. Çfarë na duhen paret e Amerikës. Duam paret tona...
Eh ç'mu kujtua Piramida e Maksude Kadënës që i ropi shqiptarët që mendonin se paraja pjell paranë në thasët e Sudes. Ato duam po kush na i jep. Thonë se Sudja është në ferr.
Po ne kemi në shtëpi bombulat e vjetra te gazit që janë më të rrezikshme se kimikatet e Al Assadit dhe nuk tutemi. As nga plehrat nuk tutemi. As nga uji që përzihet me jashqitje nuk tutemi. As nga zarzavatet e homogjenizuara nuk tutemi. Pse të tutemi...
Jemi trima maje plehut. Ku çdo i ri ka një kobure e pam pum njëri-tjetrit për inat e për sherre. Por thenë të drejtën për këtë jave nuk pati vrasje. I shtymë për një javë. Por do të nisin mbas tre ditësh si të kthjellohet njerëzia pa tjetër.
Dhe makinat e bixhozit në dyqanet e lojrave të fatit aty janë. Punojnë tërë ditën e tërë natën. Dhe do lozim. Dhe do qeshim. Do tregojmë e do prrallisemi duke molloisur historira: 
"Si e mundëm Amerikën".
Dhe më tej?! Çfarë të thuhet për më tej? Prit kur ti thërrasim mëndjes, kur ti themi Amerikës: A ke armë të tjera, na i sill se na duhen vizat e paratë...por, eh mor djalë, kur u bë Lali për dasëm u ça daullja në Kryepazar. Heq e vuan njeriu i ngratë. Mbeti e mbeti goja thatë...
Seç mu kujtua ajo fabula e dhelprës që kur nuk arriti rrushtë në pjergull, me zë lartë i tha vetes:

Nuk i dua, nuk i dua
s'janë për mua s'janë për mua
le ti hajë ndonjë tjetër
ç'mund të thojë zonja Dhelpër.

Po ka akoma më keq si ai që u bëri të pabërën qershive e kur u kthye pas ca orësh, nisi t'i hante një e nga një duke thënë: këtë nuk e kam përmjerë, edhe këtë, edhe këtë deri sa i hëngri një nga një, ai i ziu.
Edhe këngë dhe elegjira do këndojmë, me plot gojë: 

Pse të mundëm, moj Amerikë? Pse të mundëm?! 
Po vjen mokrra rrotull-o në ato mullire
brenda s'ka një kokërr grurë, moj jetë qafire.

Në këtë vend me historira, ka plot të tilla molloira. Si... askund.

16 nëntor 2013

NEXT:-------> Antiamrikanada panik ndjellese e ekologjiko-politikes:
http://traboini1.blogspot.com/2013/11/antiamerikanada-panikndjellese-e.html

Antiamerikanada panikndjellese e ekologjiko-politikës- nga Kolec Traboini

Antiamerikanada panikndjellëse e ekologjiko-politikës

 Nga  Kolec TRABOINI 

Shtrohet një pyetje e thjeshtë; Pse po tundohen kaq shumë ekologjiko-politikët në rastin demontimit të armëve kimike që ende nuk ka marrë asnjë përfundim, kur po këta ekologjistë kanë vegjetuar kur Shqipëria është e mbushur me plehra në çdo fshat e qytet, në çdo lumë e në çdo përrua. Nuk i pamë para kryeministrisë kur ishte kryeminister Sali Berisha, njeriu i pushtetshëm që shtypte çdo vullnet të lire,  që e hiqte këmbëzën pa ju dridhur qerpiku mbi popullin. Ndoshta me alibinë se të vrasësh njerëz nuk është një problem ekologjik. O Tempera, o Mores! 

Nuk protestuan fare, nuk pipëtinë kur miku i tyre Berisha i Gërdecit, pa pyetur askënd (pyeti ndoshta vetëm ministrin e mjedisit, bashkgërdecasin Fatmir Mediu), në marrëveshje të fshehtë me agjentin ndërlidhes se tij me serbët, Damir Faslliç, solli nga Serbia lëndët kimike dhe i asgjësoi në Mjekës. Pyetja del mos ndoshta se kimiket e Serbisë janë më pak të dëmshme se ato të Sirisë kur dihet se të dyja këto vende nga Rusia i kanë marrë. Apo se ne rastin e parë ndërmjetës ka qënë Faslliçi me një thes me para (e të demontuar nga shqiptarët këto kimikate),  e në rastin e dytë rekomandimi vjen nga amerikanët të cilët sigurojnë se do t’i bëjnë me teknologjinë e teknikët e tyre e me sigurinë më të lartë. Diçka loz këtu me këtë antiamerikanadë, diçka që ka lidhje me segmentet e klanit të Zemunit të Sali Berishës që i intereson sa më shumë kaos për t’u kthyer sërish si hiene që ndjen erën e gjahut e gjakut.

Amerikanët nuk janë profanë në teknologji, por përkundrazi e udhëheqin botën në teknologji e në çdo aspekt tjetër dhe nuk është ajo që po shpifin agjenturat serbe të infiltruara e kamufluara nëpër demonstrata të njerëzve të thjeshtë të cilët janë alarmuar me të drejtë, sepse janë nën presion të një paniku që ushqehet përditë intensivisht, por edhe për faktin sepse askush nuk po dëshiron t’u shpjegojë se sa i vogël a i madh është rreziku. Aq më tepër që  çdo veprim bëhet nën kontroll e jo si në fabrikën e çmontimit të municioneve të klanit Berishë-Delijorgji, e në këtë rast është fjala për Berishën e ri, për të cilin fort pak po flitet, por gjëmën e ka bërë të madhe sa për  një bombë atomike.

Duhet bërë e qartë në publik sa përfitim e sa humbja mund të kemi dhe të përgënjështrojnë tërë këto legjenda  sikur gjoja disa po duan t’i zhdukin shqiptarët të cilat janë të gjitha shpifje me qëllim që në mes të Shqipërisë dhe Amerikës të krijojnë ftohje e situatë të pazakontë. Vetëm një qorr nuk e sheh të vërtetën se tërë ky panik është përhapur me qëllime të caktuara që Shqipëria të humbë sigurinë, qetësine,  statusin e krye kreje të humbë të vetmin aleat të vertetë të saj dhe çeshtja shqiptare pa këtë mbështetje të humbë një herë e përgjithmonë në Ballkan. Sa shpejt harruan se pa Amerikën, Kosova edhe sot e kësaj dite do të ishte Serbi, por disa shohin endrra me sy hapur, sikur gjithçka e bëmë vetëm ne me një grusht djem heroikë, duke harruar se heroizmi nuk është kushti i vetëm i një fitoreje të tillë të madhe siç ishte liria e pavarësia e Kosovës. Prandaj të mos harrojmë. E të mos nxitojmë.

Një mediokritet të pashoq shfaq edhe Media, madje deri dhe Televizioni Publik Shqiptar, për të cilin kam një shkrim të veçantë  duke e konsidderuar atë si një dështim total mediatik. Ai television po bëhet promotor i panikut tek na sjell në panele të drejtperdrejta njerëz me kundragaz sikur të ketë shpërthyer Lufta e Tretë Botërore. Mendoni efektin psikologjik në popull. Njerëz të tillë që krijojnë të tilla situata të frikshme në publik, që nxisin erën e antiamerikanizmit as meritojnë të punojnë nëpër institucione shtetërore dhe pa hezitim u duhet treguar se janë të padënjë për pozicionet që mbajnë si buxhetorë.

Jam i bindur se ata pseudoekologjikët fantazorë, që i shohin ujërat e vdekura prej pisllëqeve e heshtin, nuk do tu përgjigjen pyetje që u vumë në krye të shkrimit. As që do të marrin mundimin të kuptojnë se është njëqind herë më pak i dëmshëm shkatërrimi i armëve kimike në kushtet e një teknologjie të lartë nën drejtimin e specialistëve amerikanë, sesa djegia e plehrave dhe materialet plastike në çdo rrugë e shesh të Shqipërisë. Por këto pseudo ekologjiko-politikët janë të inçizuar si ingranazhe metalike që vertiten veç në një kahje dhe është krejt e kotë të përpiqesh t’i sqarosh nëpërmjet specialistëve kimistë kompetentë,  të cilët të japin sigurinë e një proçesi teknologjik nën kontroll të plotë e pa asnjë pasojë në mjedis. Atyre ekologjiko –politikëve nuk i intereson të dinë si realizohet një teknologji e sofistikuar moderne, por si krijohet një kaos e si t’i vënë flakën e alarmit njerëzve të thjeshtë që me të drejtë janë të shqetësuar sepse ndodhen nën një tymnajë mediatike që më shumë se kujtdo u sherben ujqërve të politikës.

nëntor 2013

NEXT: Marshi perandorak ne Ballkan
http://traboini1.blogspot.com/2013/10/revansh-perandorak-ne-ballkan-nga-kolec.html