07 March 2008

NOLI PËRBALLË JANULLATOS


NOLI
PËRBALLË
JANULLATOS
Në 100 vjetorin e ngritjes së meshës së parë shqipe nga Fan Noli,
greku Janullatos me bukëshkalësit e autoqefalisë
drejtojnë festimet në Boston.

Nga KOLEC TRABOINI
Në të vertetë duhet thënë Anastas Janullatos përballë Fan Nolit, se greku me raso dalë boje, po tundohet në pleqërinë e tij të thellë reomatizmale, të zhgulet nga strehëza ku ka zënë vend si zogu i qyqes greke në Kishën Orthodokse Shqiptare në Tiranë, të kalojë Atllantikun e të na shfaqet këto ditë të ftohta e me ngrica marsi, në Boston, tek Kisha e Shën Gjergjit, ku orthodoksët e mbarë komuniteti shqiptar feston 100 vjetorin e meshës së parë në gjuhën shqipe, të ngritur nga Fan Noli në 1908, që shënon krijimin e Kishës Orthodokse Shqiptare të Amerikës. Çfarë kërkon Janullatos dhe kush janë puthadorët i tij pritës në Boston?
Vertetë çfarë kërkon greku gjallë Janullatos tek shqiptari i vdekur Fan Noli. Dihet prej shkencave kriminalogjike se ai që e ka bërë një krim, nuk i qëndron dot tundimit pa u kthyer e pa e parë sërisht e sërisht vëndin e bëmëzezës së vet. Shkuar pas këtij instikti barbar, vrasësi i autoqefalisë së Kishës Orthodokse Shqiptare, Janullatos nuk mund ta përballonte tundimin pa ardhur me një delir triumfues në Boston e të shkelë me këmbë në shkallaret e në altarin ku dikur ngrinte meshë Noli ynë i madh, atdhetari ynë i kulluar, krijuesi i kësaj kishe që është para së një faltore besimi, një relike kombëtarë për shqiptarët, ku vinë plot veneracion jo vetëm orthodoksët por edhe besimtarët katolikë e musliman, që i prekin me duar që u drithërojnë muret, kolonat, parmakët e këtij tempulli histori.
E dimë që Janullatos e ka një fole të vetën, ku e ndjen vetën ngrohtë këtu në Boston, tek Kisha e vogël e Shën Trinisë me një grusht besimtarësh, që dikur ka qënë edhe foleja e grenxave të agjentit të partiarkanës greke Mark Lipa. Por, se do të vinte dita që të shkelte me këmbë edhe në Katedralen e Shën Gjergjit të Fan Nolit, kjo nuk ka qënë menduar kurrë madje as nga vetë grekofonët e as nga grekomadhi Nikolla Gaxojani që jeton këtu në Boston e thur intriga antishqiptare.
Por Odiseja grek i kohrave moderne Janullatos ka arritur, mesa duket, të fusë kalin e vet të Trojës nën rraso prifti edhe në këtë faltore të shënjtë të shqiptarizmës dhe nuk e ka të vështirë të zbatojë skenarin e vet të vjetër në frymën e Patriarkanës greke.
Mirë kryeprifti i Kishës së Shën Gjergjit që e ka mirëseardhur, për interesa e lidhje që kush se di ku fshihen, po si mund orthodoksët shqiptarë të marrin pjesë e të dëgjojnë meshen e ngritur prej Janullatos në altarin e Fan Nolit? A nuk kanë frikë se prej tmerrit a prej dhimbjes mund t
ë dridhen themelet e altarit të shqiptarizmës? Më mirë ti thonit dheut, hapu të futemi brenda se sa të përdhosim me turp faltoren e Nolit të madh.
Padyshim ky është një triumf i grekëve mbi shqiptarët. Kjo është gjëma më e zezë që ka parë ndonjë herë kjo katedrale ku Noli ynë ka dhënë meshë me frymë atdhetare deri sa i erdhi çasti i fundit. Dihet çfarë luftë titanike ka bërë Fan Noli për ta shpëtuar kishen shqiptare nga kthetrat e çapojt e grekërve, të cilët nuk janë më pak se sa vrasës të Papa Kristo Negovanit, At Stath Melanit vetëm e vetëm se këta kanë patur guximin të ngrinin meshë në gjuhën shqipe.
Janë greket ata banditë me raso që nuk pranuan të varrosnin një shqiptar të ri mërgimtar, Kristaq Dishnicën, para një shekulli, çfarë u bë shkak që Noli të vishte rason e priftit, ta krijonte dhe udhëhiqte Kishën Shqiptare, duke e bërë një vatër të zjarrtë atdhedashurie. Noli kështu u bë armiku më i madh i megaloidhesë greke dhe Patriarkanës së Stambollit që punonin për shkatrrimin e çdo gjëje shqiptare.
Pse duhet festuar ky 100 vjetor me një thikë pas shpinës së shqiptarizmës. Në kohën kur orthodoksët shqiptarë me të drejtë kërkojnë vendosjen në krye të Kishës Orthodokse Autoqefale një prift me gjak e kombësi shqiptare, Janullatos jo vetëm që nuk i dëgjon ato zëra, por bën edhe sfidën më të madhe e më të paturpëshme.
Natyrisht ai tani nuk e ka të vështirë që pasi të ngrejë meshë, në katedralen e Shën Gjergjit, të drekojë me bukëshkalsit shqiptarë të autoqefalisë në Pier 4 tashmë që Anthoni Athanasi ka vdekur, sepse po të ishte ende gjallë ai mik besnik i Fan Nolit, nuk do të mund të shkelte këmba e Janullatosit në atë restorant ku mblidheshin me shqiptarët me Nolin e Konicën në ditët e festave kombetare.
I shoqëruar nga bukëshkalësit e autoqefalisë dhe shqiptarizmës, nuk e ka të vështire greku Janullatos të bëjë edhe veprimin cinik më djallëzor, të shkojë tek varri i Fan Nolit, për ti thënë mesa duket “Ta mora kishën e Shën Gjergjit, edhe varrin ta shkela. Shkoi i humbur qëllimi yt.Ku i ke shqiptarët e tu? Ja këtu pas b…sime”.
Eshtë e natyrshme që kjo të ndodh kur një antishqiptar me raso, që e shoqeron grekun Anastas Janullatos në këto proçesione turpi, e shet lëkurën e vet fare lirë. Me kohë e ka shitur, por është përpjekur ta mbajë vehten me demagogji derisa erdhi koha për tu shfaqur si mbreti lakuriq. Me së fundi u puqen. Kishin kohë që bënin flirte prifti i Greqisë me bukëshkalin e Shqipërisë.
Na thoshte i ndjeri, Piter Minari në vitin 1996 një histori që kish dëgjuar nga goja e vetë Nolit, por ne nuk e besonim e nuk ja vinim veshin, derisa një ditë i thashë, nuk e besoj po ma jep me shkrim. Piter Minari mori një copë letër të verdhë dhe me laps karboini, në praninë time e të një miku tim shkodran shkroi:
“Sa të jem gjallë unë, Fan Noli, bijtë e Lolos së Boboshticës nuk i lë të bëhën priftërinj.”
Por ja që Noli vdiq. U bënë priftërinj ata që mundën të bëheshin. Dhe erdhi koha që ti bëhëshin krah grekut Janullatos, për ta përmbysur në varr për së vdekuri Nolin tonë të madh.
Por më kot rrekën zogjtë e qyqeve të Greqisë dhe zgërbonjat e Shqipërisë që i bëjnë jatak.
Idealizma, fryma e Fan Nolit dhe shqiptarizma, kurrë nuk vdesin.
Boston 6 mars 2008

NOLI PËRBALLË JANULLATOS



NEXT: ---> 24 shkrime link :


 
"E vërteta"... e pavërtetë e prof. Emil Lafe - nga...
Zhvillimi letërsisë shqipe në Mal të Zi- nga Rrok Gjolaj
Akademia e mykur e Tiranës- nga Kolec Traboini
Marash Mali - enciklopedi e dashurise per atdheun/... 
Kështu vret vetëm mafia - nga Kolec Traboini
Një spot që ministrit mund ti kushtojë postin- nga..
Aristidh Kola - një libër i ri i Kolec Traboinit
Lazarati në tym - shteti në delir- nga Kolec Trabo.
 Zeusit i lajkatohen të gjithë- nga Traboini
 Big Show me Canabis Sativa- nga Kolec Traboini
Njerka shkon në ballo- nga Kolec Traboini
Vasil Josif Pani- ne krye të oborrit të shqiptariz...
Stina e mjekrrave të hajthshme - nga Kolec Traboin...
Edgar Allan Poe - më së fundi i kthehet vendlindje...
Kur shpresa s’është veçse një kurvë...- nga Kolec ...
Atë Martin Gjoka kompozitor e mësues i madh - nga ...
Dekorimi politik i Kol Idromenos- nga Kolec Traboi...
Dhjetë vjet thirrje për bustin e Ded Gjo Lulit- ng...
Prejardhja e Hotit dhe Flamuri i Deçiqit - nga Kol...
Requiem i Verdit në vjeshtën politike të Tiranës- ...
Epika blu e Edison Gjergos- nga Kolec Traboini
Ardhacaket e Ballkanit Sofie-Safete Juka
Boston- një shekull përballë greqizimit
KATËR INTERVISTA NGA KOLEC TRABOINI