Nga K. P. TRABOINI
NĂ« biseda tĂ« thjeshta, nĂ« komunikim njerĂ«zor, duke na trajtuar si tĂ« barabartĂ«, me njĂ« modesti tĂ« admirueshme Kristaq Dhamo na mĂ«soi tĂ« bĂ«jmĂ« filma. Ai ishte dhe vazhdoi tĂ« jetĂ« derisa Kinostudio u rrĂ«nua nga vandalĂ«t politike tĂ« kulturĂ«s, mĂ«suesi ynĂ« model nĂ« kinematografi! Dua tĂ« sjell njĂ« ngjarje tĂ« veçantĂ« pĂ«r tĂ« pohuar se megjithĂ«se drejtues Kristaq Dhamo nuk ishte njeri skematik, as i ngurtĂ«, as i sertĂ«, siç kishte shumĂ« tĂ« tjerĂ« nĂ« atĂ« regjim imponues. Ruaj nĂ« kujtesĂ« njĂ« ngjarje qĂ« kurrĂ« nuk e harroj. Kryeredaktori i gazetĂ«s "Drita" Duro Mustafaj kishte bĂ«rĂ« njĂ« kĂ«rkesĂ« qĂ« tĂ« mĂ« merrte nĂ« redaksi si sekretar i kolegjumit, me qĂ« e hoqĂ«n Abdyrrahim Myftiun pĂ«r "PashallarĂ«t e kuq" tĂ« Ismail KadaresĂ«. AtĂ« kohĂ« isha redaktor nĂ« sektorin e filmit kronikal por redaksinĂ« e kishim tĂ« pĂ«rbashkĂ«t me filmin artistik. MĂ« thirri nĂ« zyrĂ«n e tij Kristaq Dhamo, udhĂ«heqĂ«si artistik, e me mirĂ«sjellje mĂ« tha. Ka njĂ« kĂ«rkesĂ« emĂ«rimi pĂ«r ty, tĂ« shkosh sekretar kolegjiumi nĂ« gazetĂ«n "Drita". ĂfarĂ« mendon, me pyeti. Ngrita supet. Nuk e di, u shpreha. Por, vazhdova, ma prish mendjen rritja e rrogĂ«s se kam dy fĂ«mijĂ« pĂ«r tĂ« rritur. Sapo e kuptoi se kisha njĂ« mendim tĂ« luhatun mĂ« tha: Mos shko. U çudita, se Kristaq Dhamo kishte marrĂ« pĂ«rsipĂ«r tĂ« mĂ« komunikonte e jo tĂ« mĂ« thoshte mos shko. E pa qĂ« unĂ« po dyshoja e buzĂ«qeshi. Je i ri - mĂ« tha, atje Ă«shtĂ« njĂ« çerdhe grenzash, do tĂ« hanĂ«. U topita. Ato fjalĂ« nuk guxonte ti thoshte askush nĂ« atĂ« kohĂ«. Po ai e tha hapur e pa as mĂ« tĂ« voglin hezitim. NĂ« do kĂ«shillĂ«n time, vazhdoi me ton solid Kristaq Dhamo, mos shko. MĂ« bindi. Pastaj shtoi. PĂ«r rrogĂ«n mos u bĂ«j merak. Do tĂ« bĂ«jmĂ« njĂ« ndarje nĂ« redaksi, ty do tĂ« propozoj nĂ« drejtori si pĂ«rgjegjĂ«s i redaksisĂ« sĂ« filmit dokumentar. KĂ«tu do tĂ« jesh mĂ« mirĂ«.
Jo vetëm me bindi, por edhe më shpëtoi
nga ndonjë situatë e vështirë që mund të më ndodhte në çerdhen e grenzave të
Lidhjes se Shkrimtareve ku i hanin kokat njeri-tjetrit. E falënderova për
sinqeritetin dhe për këshillën. Ai më buzëqeshi e më rrahu krahët. Je më mirë e
më i sigurtë këtu në Kinostudio, më tha dhe u ndamë.
Nga ana profesionale thjeshtë dua të vë në dukje se Kristaq Dhamo, ky krijues e modest i madh, mban mbi shpatulla meritën më të jashtëzakonshme në kinematografi, është regjisor i të parit film artistik të plotë shqiptar "Tana" përuruar më 17 gusht 1958, i cili, pa as më të voglin dyshim është shkolla e filmit shqiptar.
* * *
NĂ«
kushtet e një shoqërie kaotike, harraqe, ku në biseda televizive apo në shtyp
për kinematografinë dalin e flasin soj-soj njerëzish që nuk dinë asgjë si ka
proceduar filmi shqiptar, duke lënë e mënjanuar krijuesit e mëdhenj të filmit,
mendova se dy fjalë duheshin folur që të mos ngrejnë idhuj të rremë duke i
quajtur madje koka të mëdha të kinematografise edhe ata që ishin më të
zakonëshmit. Gjithashtu desha që themeluesi i filmit artistik shqiptar Kristaq
Dhamo të ndjejë e të kuptojë se tek njerëzit, bashkpunëtorët e kolegët, tek
nxënësit e tij ka lënë përshtypje të mira dhe të mirat që ka bërë nuk kanë
humbur. Por nuk u nguta të shkruaj biografi për Kristaq Dhamon. Nuk më takon
mua. Por thjeshte të jap impresionin tim. Do të desha që edhe të kineastë të tjerë
të shkruanin mbresat e tyre, se të jenë të bindur që për Kristaq Dhamon do vijë
koha për tu shkruar edhe libra. Brezat e të ardhmes askush nuk i pengon dot të
përceptojne me vërtetësi e pa manipulime atë çfarë historia tashmë e ka
regjistruar.
Maj 2020
Pllakati i filmit të parë shqiptar "TANA" |