DEMOKRACIA KOMUNISTE E SHQIPĂ‹RISĂ‹
“Nipi i Spiro KolekĂ«s arreston nipin e Enver HoxhĂ«s” ( A1 Report TV)
Nga K. P. Traboini
Çeshtja e revoltës së studentëve në dhjetor 1990 por edhe shkurt 1991 është e diskutueshme se sa ka arritur (ose jo) të fusë duart Sigurimi në mes tyre për ta çuar gjithë këtë lëvizje në kahjen që i interesonte Ramiz Alisë. Por gjithsesi, ne që e kemi përjetuar atë kohë e ato ditë e kemi ndjerë që ata që po ulërinin më shumë nëpër mitingje apo në rrugë ishin të gjithë sigurimsa ose të siguruar se nuk do të kishin pasojë, madje kishte edhe me pistoleta sigurimi nëpër xhepa. Nuk ishte aspak e vështirë të vihej re se pushteti po kalonte nga komunistët tek po komunistët. Mjafton të sjellësh emrat e personave që i kishin zgjedhur për pardesy të bardha, o komunistë ose bashkëpunëtorë të sigurimit. Siç merrnim ushqimet me listë, Ramiz Alia i zgjodhi politikanët e të ardhmes me listë.
TĂ« gjithĂ« pardesytĂ« e bardha, tĂ« piketuar pĂ«r udhĂ«heqĂ«s duheshin mbrojtur nga sigurimi i shtetit nĂ« situata tĂ« turbullta nĂ«se gjendja dilte jashtĂ« kontrollit. Lexoni emrat e atyre qĂ« u gjenden dhe formuan PartinĂ« Demokratike. Dhe dĂ«gjoni pohimin fantastik tĂ« Preç Zogajt kur nĂ« njĂ« emision TV ku tha se nĂ« formimin e partisĂ« tĂ« gjithĂ« ishin tĂ« ftuar, pra formimi ishte i hapur, çfarĂ« nuk ishte aspak e vĂ«rtetĂ«, po nuk thotĂ« se kush e hartoi listĂ«n dhe si na u gjendĂ«n ta zĂ«mĂ« i biri i kriminelit komunist Josif Pashko, anĂ«tar i Komitetit Qendror tĂ« PPSH, pra i ati ka qenĂ« kryetar gjykate nĂ« dĂ«nimet me vdekje tĂ« nacionalistĂ«ve shqiptarĂ« kur e morĂ«n pushtetin komunistĂ«t, çfarĂ« shĂ«nonte jo çlirimin por robĂ«ruan popullin. Ky do tĂ« pĂ«rfaqĂ«sonte pĂ«rmbysjen e madhe tĂ« komunizmit, ku bashkĂ« me ish agjentĂ«t e sigurimit qĂ« u gjendĂ«n nĂ« atĂ« mbledhje. Pra bijtĂ« po pĂ«rmbysnin baballarĂ«t?! Po kush kishte qenĂ« armiku kryesor i komunizmit nĂ« dyzet vjet, kush kishte hequr mizoritĂ« nĂ« burgje e internimet. Ku ishin bijtĂ« e tĂ« pushkatuarve, pse nuk i bĂ«nĂ« vend as dhe njĂ«rit. Preç Zogaj Ă«shtĂ« njĂ« poet i mirĂ«, por njĂ« politikan i keq, sepse kushtĂ«zohet prej pengut tĂ« vet nĂ« diktaturĂ«, Ă«shtĂ« si puna e kalit qĂ« nĂ«se e rreh njĂ« herĂ« ai nuk bĂ«n mĂ« pĂ«r kalĂ« shale, por veç tĂ« mbrehet nĂ« karrocĂ«, kĂ«shtu qĂ« mbrehur nĂ« karrocĂ« vazhdon edhe sot e kĂ«saj dite. MirĂ« kĂ«ta tĂ« PD-sĂ« qĂ« gjetĂ«n njĂ« ish sekretar partie e komunist prej 24 vjetĂ«sh dhe e vunĂ« nĂ« krye, Ă«shtĂ« afĂ«r mendsh qĂ« nuk mund tĂ« vinin njĂ« njeri qĂ« nuk kish qenĂ« komunist e nuk kishte lidhje me udhĂ«heqĂ«sit komunistĂ«. Po kush i thirri kĂ«ta, kush i bĂ«ri vend nĂ« atĂ« formim tĂ« partisĂ« “opozitare”? Padyshim krejt udhĂ«heqĂ«s-ekipi i PartisĂ« sĂ« re u hartua nga tĂ« dĂ«rguarit e Ramiz AlisĂ«. Kishin pĂ«rvojĂ« komunistĂ«t nĂ« kĂ«tĂ« drejtim dhe ka njĂ« pĂ«rqasje aspak tĂ« çuditshme nĂ« mes tĂ« formimit tĂ« PD dhe tĂ« PKSH. MĂ« 8 nĂ«ntor 1941 tĂ« gjitha letrat i luante jugosllavi Miladin Popoviç, i cili gjeti tek Enver Hoxha dishepullin e vet a mĂ« mirĂ« tĂ« thuash gjeti shĂ«rbĂ«torin e vet siç e thotĂ« edhe Liri Belishova nĂ« intervistĂ«n e vet tek gazeta “Panorama” 15 janar 2015.
KĂ«shtu ndodhi edhe nĂ« dhjetor 1990 kur Ramiz Ali kish afruar pranĂ« studentĂ«ve njerĂ«zit e vet pĂ«r tĂ« parĂ« mundĂ«sitĂ« pĂ«r tĂ« ndikuar nĂ« çdo lĂ«vizje qĂ« ato do tĂ« bĂ«nin. Sigurimi shqiptar ka qenĂ« shumĂ« i zhvilluar, dinte edhe sa lugĂ« kishe nĂ« shtĂ«pi, siç thoshte populli dhe nuk na paska qenĂ« nĂ« gjendje tĂ« kontrollonte zhvillimet nĂ« qytetin e studenteve. Problemi i saj ishin disa studentĂ« tĂ« cilĂ«t pĂ«r shkak tĂ« temperamentit tĂ« tyre ishte e vĂ«shtirĂ« t’i pĂ«rpunoje, prandaj dhe pĂ«r tĂ« krijuar njĂ« solucion zbutĂ«s u dĂ«rgua tropojani i mjekĂ«sisĂ«. Le ta mbulojnĂ« sa tĂ« duan, tĂ« gjithĂ« qĂ« nĂ« atĂ« kohĂ« i kanĂ« pĂ«rjetuar ngjarjet kanĂ« thĂ«nĂ«, nga na doli ky doktori si udhĂ«heqĂ«s politik, e kur u shfaqĂ«n Gramoz Pashko dhe Aleksander Meksi e tĂ« tjerĂ«, nga na dolĂ«n edhe kĂ«ta. Por kĂ«to dilema nuk i kishte as ministria e brendshme, as Komiteti Qendror i PartisĂ« sĂ« PunĂ«s. Gjithçka shkonte sipas parashikimit anipse tĂ« dĂ«rguarit e Ramiz AlisĂ« i dolĂ«n fjale e nisĂ«n tĂ« mendojnĂ« pĂ«r vete, por gjithnjĂ« duke e ruajtur mesazhin qĂ« ishte dhĂ«nĂ«, qĂ« udhĂ«heqja e komunistĂ«t pavarĂ«sisht qĂ« pĂ«r 40 vjet kishin shtypur me egĂ«rsi me dhunĂ«, nuk do tĂ« pĂ«sonin asgjĂ« dhe pushteti do t’u jepej bijve tĂ« tyre dhe jo reaksionit, nacionalistĂ«ve e ballistĂ«ve. Pra kemi dy formime qĂ« pĂ«rqasin aq shumĂ«, njĂ« formin nga Miladin Popoviçi 1941, tjetri prej Ramiz AlisĂ« 1990, ndryshimi i vetĂ«m Ă«shtĂ« se ky i fundit u bĂ« nga njĂ« shqiptar dhe jo nga njĂ« jugosllav.
Kulmi ka qenĂ« kur na doli edhe ministri i diktaturĂ«s Gjinushi e bĂ«ri dhe ai parti bashkĂ« me Lisjen Bashkurtin qĂ« ka qenĂ« sekretar i parĂ« i Komitetit Qendror tĂ« RinisĂ« Komuniste dhe nĂ« atĂ« kohĂ« dĂ«rgova njĂ« shkrim rreth diplomacisĂ« sĂ« shtetit komunist e riciklimit tĂ« komunizmit dhe ia dĂ«rgova Frrok Çupit nĂ« gazetĂ«n e sapo dalĂ« RD, nĂ« fund tĂ« janarit 1991, por nuk ma botoi. MĂ« kishte botuar mĂ« parĂ« mĂ« 16 janar shkrimin “Vlera e simboleve kombĂ«tare” ku kĂ«rkoja heqjen e yllit nga flamuri kombĂ«tar, por kĂ«tĂ« pĂ«r riciklimin e komunistĂ«ve jo. Prandaj kam mendimin se gjithçka ka qenĂ« e manipuluar veç rasteve kur kjo nuk ka qenĂ« e mundur. Xhelil Gjoni ish anĂ«tar i ByrosĂ« Politike qĂ« ka dalĂ« sĂ« fundi me njĂ« intervistĂ« ka tĂ« drejtĂ« kur thotĂ« se ishte piketuar rruga nĂ«pĂ«r tĂ« cilĂ«n do tĂ« ecte demokracia me pikatore, sepse ja ku jemi, vĂ«rtet iku Xhelili nga pushteti asokohe, por ja ku mbeti i biri. U bĂ« ministĂ«r i brendshĂ«m i biri. A mendohej kjo nĂ« dhjetor 1990 apo nĂ« shkurt 1991? E keni deputet edhe sot e kĂ«saj dite. Po tĂ« kish ndodhur demokracia e vĂ«rtetĂ« kjo vazhdimĂ«si e pjellĂ« komuniste nuk do tĂ« kishte mĂ« vend nĂ« parlament, as nĂ« ndonjĂ« post qeveritar, nuk do tĂ« kishte as bashkĂ«punĂ«torĂ« tĂ« sigurimit ministra e deputetĂ«. Prandaj Ă«shtĂ« jo pandehmĂ«, por bindje e plotĂ« se siç e planifikuan ashtu ndodhi. Por Xhelil Gjoni gĂ«njen kur thotĂ« se mitingu qĂ« organizoi ai kundĂ«r atyre qĂ« u futĂ«n nĂ« ambasada mĂ« 2 korrik 1990, ishte i lirĂ«. Jo. Ka pas urdhĂ«r tĂ« rreptĂ« nga Komiteti i PartisĂ« sĂ« TiranĂ«s qĂ« duhej tĂ« ishin tĂ« gjithĂ« punonjĂ«sit nĂ« miting tek Pallati i KulturĂ«s, dhe po mungove pushoheshe nga puna. PĂ«r kĂ«tĂ« kishin vĂ«nĂ« edhe njerĂ«z tĂ« merrnin firmat nĂ«pĂ«r institucione qĂ« do tĂ« shkoje patjetĂ«r nĂ« miting (JanĂ« gjallĂ« njerĂ«zit qĂ« i vunĂ« ata tĂ« ByrosĂ« sĂ« PartisĂ« tĂ« na i merrnin firmat nĂ« Kinostudio nĂ« korrik 1990). Pra ka qenĂ« miting me detyrim dhe me firmĂ« ndryshe nuk do tĂ« shkonte asnjĂ« veç komunistĂ«ve. Por edhe gjendja reale qĂ« kemi ende dhe sot e kĂ«saj dite tregon se demokracia e vĂ«rtetĂ« me dekomunistizimin e shoqĂ«risĂ« shqiptare nuk Ă«shtĂ« bĂ«rĂ« kurrĂ« ndaj edhe mĂ« tej ShqipĂ«ria do tĂ« jetĂ« e kapur prej pinjollĂ«ve tĂ« tyre, edhe kur kĂ«ta shtiren si demokratĂ« tĂ« mĂ«dhenj. Ja edhe mendĂ«sinĂ« e medias qĂ« ka kurajĂ«n tĂ« shpalosĂ« nĂ« publik edhe lajme tĂ« kĂ«tij lloji, nĂ« televizioni e Karlo Bolinos thuhet se "Nipi i Spiro KolekĂ«s arreston nipin e Enver HoxhĂ«s". Pra edhe prej televizionit qĂ« Ă«shtĂ« afĂ«r QeverisĂ« e pĂ«rkĂ«dhelet prej saj, konsiderohet luftĂ« brenda llojit. Konkluzioni qĂ« del Ă«shtĂ« se qĂ« nga viti 1944 e sot pushtetin vazhdojnĂ« ta kenĂ« komunistĂ«t e pinjollĂ«t e tyre. E vetmja gjĂ« qĂ« ka ndryshuar Ă«shtĂ« liria pĂ«r tĂ« folur dhe shkruar, por edhe kjo e kufizuar se nuk ka njĂ« Media plotĂ«sisht tĂ« lirĂ« e jashtĂ« politikĂ«s nĂ« ShqipĂ«ri. Nuk gjen dot njĂ« organ qĂ« kritikon tĂ« dy palĂ«t e politikĂ«s, partive tĂ« cilat nuk janĂ« opozitare, por thjesht kundĂ«rshtare, sepse nuk i ndajnĂ« idetĂ« e platformat, por thjesht kolltuku pĂ«r tĂ« cilin bĂ«het lufta. Gjithsesi demokracia komuniste e platformĂ«s sĂ« Ramiz AlisĂ« me pikatore ka triumfuar, duam apo nuk duam ne, duan apo nuk duan ta pranojnĂ« tĂ« huajt, dielli me shoshĂ« nuk mbulohet.
“Nipi i Spiro KolekĂ«s arreston nipin e Enver HoxhĂ«s” ( A1 Report TV)
Nga K. P. Traboini
Çeshtja e revoltës së studentëve në dhjetor 1990 por edhe shkurt 1991 është e diskutueshme se sa ka arritur (ose jo) të fusë duart Sigurimi në mes tyre për ta çuar gjithë këtë lëvizje në kahjen që i interesonte Ramiz Alisë. Por gjithsesi, ne që e kemi përjetuar atë kohë e ato ditë e kemi ndjerë që ata që po ulërinin më shumë nëpër mitingje apo në rrugë ishin të gjithë sigurimsa ose të siguruar se nuk do të kishin pasojë, madje kishte edhe me pistoleta sigurimi nëpër xhepa. Nuk ishte aspak e vështirë të vihej re se pushteti po kalonte nga komunistët tek po komunistët. Mjafton të sjellësh emrat e personave që i kishin zgjedhur për pardesy të bardha, o komunistë ose bashkëpunëtorë të sigurimit. Siç merrnim ushqimet me listë, Ramiz Alia i zgjodhi politikanët e të ardhmes me listë.
TĂ« gjithĂ« pardesytĂ« e bardha, tĂ« piketuar pĂ«r udhĂ«heqĂ«s duheshin mbrojtur nga sigurimi i shtetit nĂ« situata tĂ« turbullta nĂ«se gjendja dilte jashtĂ« kontrollit. Lexoni emrat e atyre qĂ« u gjenden dhe formuan PartinĂ« Demokratike. Dhe dĂ«gjoni pohimin fantastik tĂ« Preç Zogajt kur nĂ« njĂ« emision TV ku tha se nĂ« formimin e partisĂ« tĂ« gjithĂ« ishin tĂ« ftuar, pra formimi ishte i hapur, çfarĂ« nuk ishte aspak e vĂ«rtetĂ«, po nuk thotĂ« se kush e hartoi listĂ«n dhe si na u gjendĂ«n ta zĂ«mĂ« i biri i kriminelit komunist Josif Pashko, anĂ«tar i Komitetit Qendror tĂ« PPSH, pra i ati ka qenĂ« kryetar gjykate nĂ« dĂ«nimet me vdekje tĂ« nacionalistĂ«ve shqiptarĂ« kur e morĂ«n pushtetin komunistĂ«t, çfarĂ« shĂ«nonte jo çlirimin por robĂ«ruan popullin. Ky do tĂ« pĂ«rfaqĂ«sonte pĂ«rmbysjen e madhe tĂ« komunizmit, ku bashkĂ« me ish agjentĂ«t e sigurimit qĂ« u gjendĂ«n nĂ« atĂ« mbledhje. Pra bijtĂ« po pĂ«rmbysnin baballarĂ«t?! Po kush kishte qenĂ« armiku kryesor i komunizmit nĂ« dyzet vjet, kush kishte hequr mizoritĂ« nĂ« burgje e internimet. Ku ishin bijtĂ« e tĂ« pushkatuarve, pse nuk i bĂ«nĂ« vend as dhe njĂ«rit. Preç Zogaj Ă«shtĂ« njĂ« poet i mirĂ«, por njĂ« politikan i keq, sepse kushtĂ«zohet prej pengut tĂ« vet nĂ« diktaturĂ«, Ă«shtĂ« si puna e kalit qĂ« nĂ«se e rreh njĂ« herĂ« ai nuk bĂ«n mĂ« pĂ«r kalĂ« shale, por veç tĂ« mbrehet nĂ« karrocĂ«, kĂ«shtu qĂ« mbrehur nĂ« karrocĂ« vazhdon edhe sot e kĂ«saj dite. MirĂ« kĂ«ta tĂ« PD-sĂ« qĂ« gjetĂ«n njĂ« ish sekretar partie e komunist prej 24 vjetĂ«sh dhe e vunĂ« nĂ« krye, Ă«shtĂ« afĂ«r mendsh qĂ« nuk mund tĂ« vinin njĂ« njeri qĂ« nuk kish qenĂ« komunist e nuk kishte lidhje me udhĂ«heqĂ«sit komunistĂ«. Po kush i thirri kĂ«ta, kush i bĂ«ri vend nĂ« atĂ« formim tĂ« partisĂ« “opozitare”? Padyshim krejt udhĂ«heqĂ«s-ekipi i PartisĂ« sĂ« re u hartua nga tĂ« dĂ«rguarit e Ramiz AlisĂ«. Kishin pĂ«rvojĂ« komunistĂ«t nĂ« kĂ«tĂ« drejtim dhe ka njĂ« pĂ«rqasje aspak tĂ« çuditshme nĂ« mes tĂ« formimit tĂ« PD dhe tĂ« PKSH. MĂ« 8 nĂ«ntor 1941 tĂ« gjitha letrat i luante jugosllavi Miladin Popoviç, i cili gjeti tek Enver Hoxha dishepullin e vet a mĂ« mirĂ« tĂ« thuash gjeti shĂ«rbĂ«torin e vet siç e thotĂ« edhe Liri Belishova nĂ« intervistĂ«n e vet tek gazeta “Panorama” 15 janar 2015.
KĂ«shtu ndodhi edhe nĂ« dhjetor 1990 kur Ramiz Ali kish afruar pranĂ« studentĂ«ve njerĂ«zit e vet pĂ«r tĂ« parĂ« mundĂ«sitĂ« pĂ«r tĂ« ndikuar nĂ« çdo lĂ«vizje qĂ« ato do tĂ« bĂ«nin. Sigurimi shqiptar ka qenĂ« shumĂ« i zhvilluar, dinte edhe sa lugĂ« kishe nĂ« shtĂ«pi, siç thoshte populli dhe nuk na paska qenĂ« nĂ« gjendje tĂ« kontrollonte zhvillimet nĂ« qytetin e studenteve. Problemi i saj ishin disa studentĂ« tĂ« cilĂ«t pĂ«r shkak tĂ« temperamentit tĂ« tyre ishte e vĂ«shtirĂ« t’i pĂ«rpunoje, prandaj dhe pĂ«r tĂ« krijuar njĂ« solucion zbutĂ«s u dĂ«rgua tropojani i mjekĂ«sisĂ«. Le ta mbulojnĂ« sa tĂ« duan, tĂ« gjithĂ« qĂ« nĂ« atĂ« kohĂ« i kanĂ« pĂ«rjetuar ngjarjet kanĂ« thĂ«nĂ«, nga na doli ky doktori si udhĂ«heqĂ«s politik, e kur u shfaqĂ«n Gramoz Pashko dhe Aleksander Meksi e tĂ« tjerĂ«, nga na dolĂ«n edhe kĂ«ta. Por kĂ«to dilema nuk i kishte as ministria e brendshme, as Komiteti Qendror i PartisĂ« sĂ« PunĂ«s. Gjithçka shkonte sipas parashikimit anipse tĂ« dĂ«rguarit e Ramiz AlisĂ« i dolĂ«n fjale e nisĂ«n tĂ« mendojnĂ« pĂ«r vete, por gjithnjĂ« duke e ruajtur mesazhin qĂ« ishte dhĂ«nĂ«, qĂ« udhĂ«heqja e komunistĂ«t pavarĂ«sisht qĂ« pĂ«r 40 vjet kishin shtypur me egĂ«rsi me dhunĂ«, nuk do tĂ« pĂ«sonin asgjĂ« dhe pushteti do t’u jepej bijve tĂ« tyre dhe jo reaksionit, nacionalistĂ«ve e ballistĂ«ve. Pra kemi dy formime qĂ« pĂ«rqasin aq shumĂ«, njĂ« formin nga Miladin Popoviçi 1941, tjetri prej Ramiz AlisĂ« 1990, ndryshimi i vetĂ«m Ă«shtĂ« se ky i fundit u bĂ« nga njĂ« shqiptar dhe jo nga njĂ« jugosllav.
Kulmi ka qenĂ« kur na doli edhe ministri i diktaturĂ«s Gjinushi e bĂ«ri dhe ai parti bashkĂ« me Lisjen Bashkurtin qĂ« ka qenĂ« sekretar i parĂ« i Komitetit Qendror tĂ« RinisĂ« Komuniste dhe nĂ« atĂ« kohĂ« dĂ«rgova njĂ« shkrim rreth diplomacisĂ« sĂ« shtetit komunist e riciklimit tĂ« komunizmit dhe ia dĂ«rgova Frrok Çupit nĂ« gazetĂ«n e sapo dalĂ« RD, nĂ« fund tĂ« janarit 1991, por nuk ma botoi. MĂ« kishte botuar mĂ« parĂ« mĂ« 16 janar shkrimin “Vlera e simboleve kombĂ«tare” ku kĂ«rkoja heqjen e yllit nga flamuri kombĂ«tar, por kĂ«tĂ« pĂ«r riciklimin e komunistĂ«ve jo. Prandaj kam mendimin se gjithçka ka qenĂ« e manipuluar veç rasteve kur kjo nuk ka qenĂ« e mundur. Xhelil Gjoni ish anĂ«tar i ByrosĂ« Politike qĂ« ka dalĂ« sĂ« fundi me njĂ« intervistĂ« ka tĂ« drejtĂ« kur thotĂ« se ishte piketuar rruga nĂ«pĂ«r tĂ« cilĂ«n do tĂ« ecte demokracia me pikatore, sepse ja ku jemi, vĂ«rtet iku Xhelili nga pushteti asokohe, por ja ku mbeti i biri. U bĂ« ministĂ«r i brendshĂ«m i biri. A mendohej kjo nĂ« dhjetor 1990 apo nĂ« shkurt 1991? E keni deputet edhe sot e kĂ«saj dite. Po tĂ« kish ndodhur demokracia e vĂ«rtetĂ« kjo vazhdimĂ«si e pjellĂ« komuniste nuk do tĂ« kishte mĂ« vend nĂ« parlament, as nĂ« ndonjĂ« post qeveritar, nuk do tĂ« kishte as bashkĂ«punĂ«torĂ« tĂ« sigurimit ministra e deputetĂ«. Prandaj Ă«shtĂ« jo pandehmĂ«, por bindje e plotĂ« se siç e planifikuan ashtu ndodhi. Por Xhelil Gjoni gĂ«njen kur thotĂ« se mitingu qĂ« organizoi ai kundĂ«r atyre qĂ« u futĂ«n nĂ« ambasada mĂ« 2 korrik 1990, ishte i lirĂ«. Jo. Ka pas urdhĂ«r tĂ« rreptĂ« nga Komiteti i PartisĂ« sĂ« TiranĂ«s qĂ« duhej tĂ« ishin tĂ« gjithĂ« punonjĂ«sit nĂ« miting tek Pallati i KulturĂ«s, dhe po mungove pushoheshe nga puna. PĂ«r kĂ«tĂ« kishin vĂ«nĂ« edhe njerĂ«z tĂ« merrnin firmat nĂ«pĂ«r institucione qĂ« do tĂ« shkoje patjetĂ«r nĂ« miting (JanĂ« gjallĂ« njerĂ«zit qĂ« i vunĂ« ata tĂ« ByrosĂ« sĂ« PartisĂ« tĂ« na i merrnin firmat nĂ« Kinostudio nĂ« korrik 1990). Pra ka qenĂ« miting me detyrim dhe me firmĂ« ndryshe nuk do tĂ« shkonte asnjĂ« veç komunistĂ«ve. Por edhe gjendja reale qĂ« kemi ende dhe sot e kĂ«saj dite tregon se demokracia e vĂ«rtetĂ« me dekomunistizimin e shoqĂ«risĂ« shqiptare nuk Ă«shtĂ« bĂ«rĂ« kurrĂ« ndaj edhe mĂ« tej ShqipĂ«ria do tĂ« jetĂ« e kapur prej pinjollĂ«ve tĂ« tyre, edhe kur kĂ«ta shtiren si demokratĂ« tĂ« mĂ«dhenj. Ja edhe mendĂ«sinĂ« e medias qĂ« ka kurajĂ«n tĂ« shpalosĂ« nĂ« publik edhe lajme tĂ« kĂ«tij lloji, nĂ« televizioni e Karlo Bolinos thuhet se "Nipi i Spiro KolekĂ«s arreston nipin e Enver HoxhĂ«s". Pra edhe prej televizionit qĂ« Ă«shtĂ« afĂ«r QeverisĂ« e pĂ«rkĂ«dhelet prej saj, konsiderohet luftĂ« brenda llojit. Konkluzioni qĂ« del Ă«shtĂ« se qĂ« nga viti 1944 e sot pushtetin vazhdojnĂ« ta kenĂ« komunistĂ«t e pinjollĂ«t e tyre. E vetmja gjĂ« qĂ« ka ndryshuar Ă«shtĂ« liria pĂ«r tĂ« folur dhe shkruar, por edhe kjo e kufizuar se nuk ka njĂ« Media plotĂ«sisht tĂ« lirĂ« e jashtĂ« politikĂ«s nĂ« ShqipĂ«ri. Nuk gjen dot njĂ« organ qĂ« kritikon tĂ« dy palĂ«t e politikĂ«s, partive tĂ« cilat nuk janĂ« opozitare, por thjesht kundĂ«rshtare, sepse nuk i ndajnĂ« idetĂ« e platformat, por thjesht kolltuku pĂ«r tĂ« cilin bĂ«het lufta. Gjithsesi demokracia komuniste e platformĂ«s sĂ« Ramiz AlisĂ« me pikatore ka triumfuar, duam apo nuk duam ne, duan apo nuk duan ta pranojnĂ« tĂ« huajt, dielli me shoshĂ« nuk mbulohet.
17 janar 2015
KATĂ‹R INTERVISTA NGA KOLEC TRABOINI
KATĂ‹R INTERVISTA NGA KOLEC TRABOINI
