Fare
pak flitet për një figurë që është anatemuar e mallkuar aq shumë në të
gjallë të vet, një kalvar i vërtetë i shkaktuar prej "të vetëve",
bashkëidealistët e komunizmit, flitet pak ose aspak për deziluzionet historike me qënë se ne si shoqëri shquhemi për
dritëshkurtësi dhe harrim.
Është
Zef
Mala ai i ka sjell Shqipërisë një dem kolosol e të pa riparueshem mbase për
një
shekull me krijimin e grupit të parë komunist. Por ndoshta është ndër të
vetmit pendesëtar të ideologjisë utopike, ndërkohë vrastare, duke thënë
se, neve që
sollëm farën e komunizmit në Shqipëri kurrë nuk do të na falë populli
shqiptar.
Problemi është se, përderisa po reabilitohen e lartësohen gjithçfarë soj
plehrash në historinë tonë, që i kanë bërë gjëmën këtij vendi duke e
përgjakur, pse duhet të lënë pas dore Zef Malen? Ky vend ka
një dashuri përverse me varret e pushtuesve dhe tradhtarët e vet që e
kanë
katandisur si mos më keq të mjerën Shqipëri. Jepini pak lavdi edhe këtij
Zefit të vogël dhe erudit ....se
të paktën ai e pagoi me vuajtje deri sa edhe vdiq në burg prej shokëve
të vet
të idealit komunist të cilet u treguan mizorë ndaj atij që e pruri i
pari flamën e idealit të tyre mjeran në Shqipëri, pa patur nevoje t'ia
delegojnë pejanit Ali Kelmendi që nuk kishte asnjë influencë në Shqipëri
vec bridhte si muhaxhir sa në Rusi në Francë ku dhe gjeti vdekjen pas
një operacioni në stomak, por mjekët nxorren si shkak tuberkulozin se
ishte hjekakeq ndërkohë Zef Mala përballej me dinjitet me gjyqet e
qeverisë zogiste që e dënoi me 10 vjet burg.
E dënuan dhe italianët në vitin 1939, sepse ishte një antifashist i vendosur, por arratiset nga burgu. Merret me veprimtari antifashiste në Shkodër. E arrestojnë sërish dhe meqë e konsiderojnë element të rrezikshëm për fashizmin e dërgojnë per vuajtjen e dënimit në ishullin Shën Stefanit nga viti 1940-1943.
Megjithese Zef Mala ishte me lëvizjen antifashiste në Pezë, Enver Hoxha gjeti vend e kohë të udhëzonte Nako Spirun më 4 prill 1944 që të ekzekutonte Zef Malën, por ketë veprim e konsideruan të nxituar dhe nuk ja zbatuan urdhërin.
Sa kohë që ishte Tuk Jakova ndër udhëheqësit e Partisë Komuniste, Zef Mala kishte arritur ti shpëtonte persekutimit, por me rënien e dënimin e Tuk Jakovës, komunistin katolik shkodran nuk kishte më njeri ta merrte në mbrojtje nga urrejtja që kishte Enver Hoxha për të. Por jo vetëm për Zef Malen e Tuk Jakovën që i anatemonte herë pas here në fjalime delirante, por edhe për mbarë katoliçizmin shqiptar ndaj të cilit ushtroi gjenocit të egër, por që nuk konsiderohet i tillë nga pinjollët e monizmit, që kanë zënë vend në Akademi e Institutet shqiptare si historianë. Sikur të kenë edhe ata të njëjten urrejtje si Enver Hoxha ndaj eruditit Zef Mala dhe katolikëve në përgjithësi. Më këtë urrejtje patologjike enveriste është e natyrshme që Zef Mala te denohej. Ne periudhen partneritetit terrorist e dyshes Enver - Koçi Xoxes Zef Mala arrestohet e burgoset si anti sllav. Zhdukja e Koçi Xoxes në rivalitet me Hoxhën, sikur e lehtësoi pak sa gjendjen e Zef Malës që e nxorrën nga burgu. E caktojnë drejtor të Arkivës së shtetit kur bëri një punë shkencore plot pasion në mbledhjen e skedimin e materialeve historike sa mund të konsiderohet themelues i Arkives së Shtetit Shqiptar. Por kjo nuk mund të shkonte gjatë sepse urrejtja e hienes Enver Hoxha e ndiqte hap pas hapi. I mbetur pa mbrojtje, për Zef Malen rinisi kalvari i burgjeve të komunizmit që e çuan deri në verbim dhe vdekje në moshën 64 vjeçare, më 31 dhjetor 1979. Dhe e dini me sa vite burg është dënuar në jetën e tij Zef Mala, plot 60 vjet. Të cilat po ti bënte të plota duhet të ishte burgosur që kur ishte 4 vjeç në lagjen "Skanderbeg" të Shkodrës. Në urrejtjen patologjike ndaj tij bashkoheshin pushtuesit, fashistët, komunistët, enveristë, titistët dhe stalinistët. Të gjithë kundër Zef Malës që ishte i pari që përhapi e organizoi celulat e para komuniste në Shqipëri, veprim për të cilën ai me bindje të plotë mallkoi veten.
E dënuan dhe italianët në vitin 1939, sepse ishte një antifashist i vendosur, por arratiset nga burgu. Merret me veprimtari antifashiste në Shkodër. E arrestojnë sërish dhe meqë e konsiderojnë element të rrezikshëm për fashizmin e dërgojnë per vuajtjen e dënimit në ishullin Shën Stefanit nga viti 1940-1943.
Megjithese Zef Mala ishte me lëvizjen antifashiste në Pezë, Enver Hoxha gjeti vend e kohë të udhëzonte Nako Spirun më 4 prill 1944 që të ekzekutonte Zef Malën, por ketë veprim e konsideruan të nxituar dhe nuk ja zbatuan urdhërin.
Sa kohë që ishte Tuk Jakova ndër udhëheqësit e Partisë Komuniste, Zef Mala kishte arritur ti shpëtonte persekutimit, por me rënien e dënimin e Tuk Jakovës, komunistin katolik shkodran nuk kishte më njeri ta merrte në mbrojtje nga urrejtja që kishte Enver Hoxha për të. Por jo vetëm për Zef Malen e Tuk Jakovën që i anatemonte herë pas here në fjalime delirante, por edhe për mbarë katoliçizmin shqiptar ndaj të cilit ushtroi gjenocit të egër, por që nuk konsiderohet i tillë nga pinjollët e monizmit, që kanë zënë vend në Akademi e Institutet shqiptare si historianë. Sikur të kenë edhe ata të njëjten urrejtje si Enver Hoxha ndaj eruditit Zef Mala dhe katolikëve në përgjithësi. Më këtë urrejtje patologjike enveriste është e natyrshme që Zef Mala te denohej. Ne periudhen partneritetit terrorist e dyshes Enver - Koçi Xoxes Zef Mala arrestohet e burgoset si anti sllav. Zhdukja e Koçi Xoxes në rivalitet me Hoxhën, sikur e lehtësoi pak sa gjendjen e Zef Malës që e nxorrën nga burgu. E caktojnë drejtor të Arkivës së shtetit kur bëri një punë shkencore plot pasion në mbledhjen e skedimin e materialeve historike sa mund të konsiderohet themelues i Arkives së Shtetit Shqiptar. Por kjo nuk mund të shkonte gjatë sepse urrejtja e hienes Enver Hoxha e ndiqte hap pas hapi. I mbetur pa mbrojtje, për Zef Malen rinisi kalvari i burgjeve të komunizmit që e çuan deri në verbim dhe vdekje në moshën 64 vjeçare, më 31 dhjetor 1979. Dhe e dini me sa vite burg është dënuar në jetën e tij Zef Mala, plot 60 vjet. Të cilat po ti bënte të plota duhet të ishte burgosur që kur ishte 4 vjeç në lagjen "Skanderbeg" të Shkodrës. Në urrejtjen patologjike ndaj tij bashkoheshin pushtuesit, fashistët, komunistët, enveristë, titistët dhe stalinistët. Të gjithë kundër Zef Malës që ishte i pari që përhapi e organizoi celulat e para komuniste në Shqipëri, veprim për të cilën ai me bindje të plotë mallkoi veten.
E
kam taku e kam fol me të rastësisht në Gjirokastër tek Hotel Sopoti, pa e
ditur
kush ishte ai plak i vogël me pallto të zezë e me gjyslykë të trashë si
xham
kavanozi. Kur po regjistrohesha për hotelin, nënpunësi brenda sportelit
me
pyeti: A e di me kë fole. Jo i thashë. Ke folë me revisionistin Zef
Mala. U
preva e mendova mos ishte ndonjë rreng spinesh. Gjirokastriti qeshi e me
tha se
është i mbaruar. Nuk merret njeri me të. Por në të vërtetë nuk shkoi as
viti
dhe u muar vesh se e kishin arrestuar dhe kishte vdekur në burg i mjeri.
Enveri
kishte dëshirë të shfrenuar me i pa të vdekur shokët e idealeve
komuniste. Ishte pikërisht ai, diktatori, i cili përpiqej ta terratiste
emrin e Zef Males duke mos i dhene anjë atribut veç titullimit tipik
armik i partise dhe antimarksist i çoroditur.
Ndikuar prej kesaj flame, shpesh shtrohet pyetja, Zef Mala apo Qemal Stafa?
PĂ«r
të plotësuar njohurit rreth G.K.SH. (Grupi komunist i Shkodrës) po
shtojmë se
ka një keqkuptim mbi rolin e Qemal Stafës në grupin komunist të
Shkodrës.
Qemali ka qenë një çunak gjimnazi kur Zef Mala kishte kishte nisur të
përhapte
idetë komuniste në Shqipëri. Zef Mala e ka afru në G.K.SH. gjimnazistin
Qemal
Stafa në vitin 1937, kur Qemali ishte 17 vjeç. Por propoganda enveriste
meqë
donte ta ulte figurën e Zef Malës. Ndërkohe që shkrimtari Petro Marko e
vlerësonte Zef Malen si
"mikun im i dashur Zef Mala, njeri shumë i kulturuar, sistemi pra
nxirrte
njoftime mashtruese sikur grupin e drejtonte Qemali dhe furrtari i pa
shkollë
Vasil Shanto. Zef Mala ishte intelektual, njohës i shumë gjuhëve, kishte
bërë
dy vite universitet në degën e filozofisë në Austri, botues revistash e
gazetash, ndër më të njohurit e kohës së
vet, botues i broshurës së parë komuniste në Shqipëri "Buletini
jeshil" në 2 numura. Në fund të fjalës, kur Zef Mala hartonte programe
dhe shkruante
artikuj e analiza për kontraditat në shoqërinë shqiptare, Qema Stafa
sajonte
hartime shkollore. Dhe mediokrrit e komunizmit, një thënie të një
shkrimtari të madh
gjerman, F. Shiler, të rekomanduar nga mësuesi Skënder Luarasi si temë
hartimi, ende ja atribuojnë Qemal Stafës. Kësaj i thonë kodra mbas
bregut.
Prandaj
jepini Zefit çfarë i takon Zefit dhe Qemalit çfarë i takon Qemalit. Le ti
fryjnë e shfryjnë sa të duan megafonët e ndryshkur të politikës, të dyve
kusurin ua ka dhënë historia. Mësimin dhe pësimin.Aq me tepër kur Zef Mala me dinjitet ka pohuar atë që të tjerët as nuk kanë patur guximin ta mendojnë. Po cili ka qenë konkluzoni i jetës së Zef Malës? E thotë vetë ai si testament historik që ja vlenë ta kujtojmë e të mos e harrojmë:
"Ne, që kontribuam në përhapjen e kësaj kolere të zezë, e cila lindi zi, lot, gjak dhe helm brenda zemrave të njerëzve e u solli shumë vuajtje, jemi ata që duhet të gjunjëzohemi dhe me zemër të hapur të kërkojnë falje".
Askush me shumë e më mirë se Zef Mala, me idealet e rreme e pësimet e disfatat që pati në jetë, nuk e kuptoi çfarë në të vërtetë ishte thelbi i komunizmit: kolerë, zi, lot, gjak, helm në zëmrat e njerëzve e popujve që hoqën kalvarin e dhimbjeve pa mëshirë e pa cak.
KOMUNISTI DHE
ANTIKOMUNISTI ZEF MALA
Nga K. P. TRABOINI
Fare pak flitet për një figurë që është anatemuar e mallkuar aq shumë në
të gjallë të vet, një kalvar i vërtetë i shkaktuar prej "të vetëve",
bashkëidealistët e komunizmit, me qënë se ne si shoqëri shquhemi për
dritëshkurtësi dhe harrim.
Është Zef Mala i ka sjell Shqipërisë një dem kolosol e të pa riparueshem
mbase për një shekull me krijimin e grupit të parë komunist. Por
ndoshta është ndër të vetmit pendesëtar të ideologjisë utopike, ndërkohë
vrastare, duke thënë se, neve që sollëm farën e komunizmit në Shqipëri
kurrë nuk do të na falë populli shqiptar. Problemi është se, përderisa
po reabilitohen e lartësohen gjithçfarë soj plehrash në historinë tonë,
që i kanë bërë gjëmën këtij vendi duke e përgjakur, pse duhet të lënë
pas dore Zef Malen? Ky vend ka një dashuri përverse me varret e
pushtuesve dhe tradhtarët e vet që e kanë katandisur si mos më keq të
mjerën Shqipëri. Jepini pak lavdi edhe këtij Zefit të vogël dhe erudit
....se të paktën ai e pagoi me vuajtje deri sa edhe vdiq në burg prej
shokëve të vet të idealit komunist të cilet u treguan mizorë ndaj atij
që e pruri i pari flamën e idealit të tyre mjeran në Shqipëri, pa patur
nevoje t'ia delegojnë pejanit Ali Kelmendi që nuk kishte asnjë influencë
në Shqipëri vec bridhte si muhaxhir sa në Rusi në France ku dhe gjeti
vdekjen pas një operacioni në stomak, por mjekët nxorren si shkak
tuberkulozin se ishte hjekakeq ndërkohë Zef Mala përballej me dinjitet
me gjyqet e qeverisë zogiste që e dënoi me 10 vjet burg.
E dënuan dhe italianët në vitin 1939, sepse ishte një antifashist i
vendosur, por arratiset nga burgu. Merret me veprimtari antifashiste në
Shkodër. E arrestojnë sërish dhe meqë e konsiderojnë element të
rrezikshëm për fashizmin e dërgojnë per vuajtjen e dënimit në ishullin
Shën Stefanit nga viti 1940-1943.
Megjithese Zef Mala ishte me lëvizjen antifashiste në Pezë, Enver Hoxha
gjeti vend e kohë të udhëzonte Nako Spirun më 4 prill 1944 që të
ekzekutonte Zef Malën, por ketë veprim e konsideruan të nxituar dhe nuk
ja zbatuan urdhërin.
Sa kohë që ishte Tuk Jakova ndër udhëheqësit e Partisë Komuniste, Zef
Mala kishte arritur ti shpëtonte persekutimit, por me rënien e dënimin e
Tuk Jakovës, komunistin katolik shkodran nuk kishte më njeri ta merrte
në mbrojtje nga urrejtja që kishte Enver Hoxha për të. Por jo vetëm për
Zef Malen e Tuk Jakovën që i anatemonte herë pas here në fjalime
delirante, por edhe për mbarë katoliçizmin shqiptar ndaj të cilit
ushtroi gjenocit të egër, por që nuk konsiderohet i tillë nga pinjollët e
monizmit, që kanë zënë vend në Akademi e Institutet shqiptare si
historianë. Sikur të kenë edhe ata të njëjten urrejtje si Enver Hoxha
ndaj eruditit Zef Mala dhe katolikëve në përgjithësi. Më këtë urrejtje
patologjike enveriste është e natyrshme që Zef Mala te denohej. Ne
periudhen partneritetit terrorist e dyshes Enver - Koçi Xoxes Zef Mala
arrestohet e burgoset si anti sllav. Zhdukja e Koçi Xoxes në rivalitet
me Hoxhën, sikur e lehtësoi pak sa gjendjen e Zef Malës që e nxorrën
nga burgu. E caktojnë drejtor të Arkivës së shtetit kur bëri një punë
shkencore plot pasion në mbledhjen e skedimin e materialeve historike sa
mund të konsiderohet themelues i Arkives së Shtetit Shqiptar. Por kjo
nuk mund të shkonte gjatë sepse urrejtja e hienes Enver Hoxha e ndiqte
hap pas hapi. I mbetur pa mbrojtje, për Zef Malen rinisi kalvari i
burgjeve të komunizmit që e çuan deri në verbim dhe vdekje në moshën 64
vjeçare, më 31 dhjetor 1979. Dhe e dini me sa vite burg është dënuar në
jetën e tij Zef Mala, plot 60 vjet. Të cilat po ti bënte të plota duhet
të ishte burgosur që kur ishte 4 vjeç në lagjen "Skanderbeg" të
Shkodrës. Në urrejtjen patologjike ndaj tij bashkoheshin pushtuesit,
fashistët, komunistët, enveristë, titistët dhe stalinistët. Të gjithë
kundër Zef Malës që ishte i pari që përhapi e organizoi celulat e para
komuniste në Shqipëri, veprim për të cilën ai me bindje të plotë mallkoi
veten.
E kam taku e kam fol me të rastësisht në Gjirokastër tek Hotel Sopoti,
pa e ditur kush ishte ai plak i vogël me pallto të zezë e me gjyslykë të
trashë si xham kavanozi. Kur po regjistrohesha për hotelin, nënpunësi
brenda sportelit me pyeti: A e di me kë fole. Jo i thashë. Ke folë me
revisionistin Zef Mala. U preva e mendova mos ishte ndonjë rreng
spinesh. Gjirokastriti qeshi e me tha se është i mbaruar. Nuk merret
njeri me të. Por në të vërtetë nuk shkoi as viti dhe u muar vesh se e
kishin arrestuar dhe kishte vdekur në burg i mjeri. Enveri kishte
dëshirë të shfrenuar me i pa të vdekur shokët e idealeve komuniste.
Ishte pikërisht ai, diktatori, i cili përpiqej ta terratiste emrin e Zef
Males duke mos i dhene anjë atribut veç titullimit tipik armik i
partise dhe antimarksist i çoroditur.
Ndikuar prej kesaj flame, shpesh shtrohet pyetja, Zef Mala apo Qemal
Stafa?
Për të plotësuar njohurit rreth G.K.SH. (Grupi komunist i Shkodrës) po
shtojmë se ka një keqkuptim mbi rolin e Qemal Stafës në grupin komunist
të Shkodrës. Qemali ka qenë një çunak gjimnazi kur Zef Mala kishte
kishte nisur të përhapte idetë komuniste në Shqipëri. Zef Mala e ka afru
në G.K.SH. gjimnazistin Qemal Stafa në vitin 1937, kur Qemali ishte 17
vjeç. Por propoganda enveriste meqë donte ta ulte figurën e Zef Malës.
Ndërkohe që shkrimtari Petro Marko e vlerësonte Zef Malen si "mikun im i
dashur Zef Mala, njeri shumë i kulturuar, sistemi pra nxirrte njoftime
mashtruese sikur grupin e drejtonte Qemali dhe furrtari i pa shkollë
Vasil Shanto. Zef Mala ishte intelektual, njohës i shumë gjuhëve, kishte
bërë dy vite universitet në degën e filozofisë në Austri, botues
revistash e gazetash, ndër më të njohurit e kohës së vet, botues i
broshurës së parë komuniste në Shqipëri "Buletini jeshil" në 2 numura.
Në fund të fjalës, kur Zef Mala hartonte programe dhe shkruante artikuj e
analiza për kontraditat në shoqërinë shqiptare, Qema Stafa sajonte
hartime shkollore. Dhe mediokrrit e komunizmit, një thënie të një
shkrimtari të madh gjerman, F. Shiler, të rekomanduar nga mësuesi
Skënder Luarasi si temë hartimi, ende ja atribuojnë Qemal Stafës. Kësaj i
thonë kodra mbas bregut.
Prandaj jepini Zefit çfarë i takon Zefit dhe Qemalit çfarë i takon
Qemalit. Le ti fryjnë e shfryjnë sa të duan megafonët e ndryshkur të
politikës, të dyve kusurin ua ka dhënë historia. Mësimin dhe pësimin.
Aq me tepër kur Zef Mala me dinjitet ka pohuar atë që të tjerët as nuk
kanë patur guximin ta mendojnë. Po cili ka qenë konkluzoni i jetës së
Zef Malës? E thotë vetë ai si testament historik që ja vlenë ta kujtojmë
e të mos e harrojmë:
"Ne, që kontribuam në përhapjen e kësaj kolere të zezë, e cila lindi zi,
lot, gjak dhe helm brenda zemrave të njerëzve e u solli shumë vuajtje,
jemi ata që duhet të gjunjëzohemi dhe me zemër të hapur të kërkojnë
falje".
Askush me shumë e më mirë se Zef Mala, me idealet e rreme e pësimet e
disfatat që pati në jetë, nuk e kuptoi çfarë në të vërtetë ishte thelbi
i komunizmit: kolerë, zi, lot, gjak, e helm në zëmrat e njerëzve e
popujve që hoqën kalvarin e dhimbjeve pa cak.
Mine coins - make money: http://bit.ly/money_crypto
Mine coins - make money: http://bit.ly/money_crypto
KOMUNISTI DHE
ANTIKOMUNISTI ZEF MALA
Nga K. P. TRABOINI
Fare pak flitet për një figurë që është anatemuar e mallkuar aq shumë në
të gjallë të vet, një kalvar i vërtetë i shkaktuar prej "të vetëve",
bashkëidealistët e komunizmit, me qënë se ne si shoqëri shquhemi për
dritëshkurtësi dhe harrim.
Është Zef Mala i ka sjell Shqipërisë një dem kolosol e të pa riparueshem
mbase për një shekull me krijimin e grupit të parë komunist. Por
ndoshta është ndër të vetmit pendesëtar të ideologjisë utopike, ndërkohë
vrastare, duke thënë se, neve që sollëm farën e komunizmit në Shqipëri
kurrë nuk do të na falë populli shqiptar. Problemi është se, përderisa
po reabilitohen e lartësohen gjithçfarë soj plehrash në historinë tonë,
që i kanë bërë gjëmën këtij vendi duke e përgjakur, pse duhet të lënë
pas dore Zef Malen? Ky vend ka një dashuri përverse me varret e
pushtuesve dhe tradhtarët e vet që e kanë katandisur si mos më keq të
mjerën Shqipëri. Jepini pak lavdi edhe këtij Zefit të vogël dhe erudit
....se të paktën ai e pagoi me vuajtje deri sa edhe vdiq në burg prej
shokëve të vet të idealit komunist të cilet u treguan mizorë ndaj atij
që e pruri i pari flamën e idealit të tyre mjeran në Shqipëri, pa patur
nevoje t'ia delegojnë pejanit Ali Kelmendi që nuk kishte asnjë influencë
në Shqipëri vec bridhte si muhaxhir sa në Rusi në France ku dhe gjeti
vdekjen pas një operacioni në stomak, por mjekët nxorren si shkak
tuberkulozin se ishte hjekakeq ndërkohë Zef Mala përballej me dinjitet
me gjyqet e qeverisë zogiste që e dënoi me 10 vjet burg.
E dënuan dhe italianët në vitin 1939, sepse ishte një antifashist i
vendosur, por arratiset nga burgu. Merret me veprimtari antifashiste në
Shkodër. E arrestojnë sërish dhe meqë e konsiderojnë element të
rrezikshëm për fashizmin e dërgojnë per vuajtjen e dënimit në ishullin
Shën Stefanit nga viti 1940-1943.
Megjithese Zef Mala ishte me lëvizjen antifashiste në Pezë, Enver Hoxha
gjeti vend e kohë të udhëzonte Nako Spirun më 4 prill 1944 që të
ekzekutonte Zef Malën, por ketë veprim e konsideruan të nxituar dhe nuk
ja zbatuan urdhërin.
Sa kohë që ishte Tuk Jakova ndër udhëheqësit e Partisë Komuniste, Zef
Mala kishte arritur ti shpëtonte persekutimit, por me rënien e dënimin e
Tuk Jakovës, komunistin katolik shkodran nuk kishte më njeri ta merrte
në mbrojtje nga urrejtja që kishte Enver Hoxha për të. Por jo vetëm për
Zef Malen e Tuk Jakovën që i anatemonte herë pas here në fjalime
delirante, por edhe për mbarë katoliçizmin shqiptar ndaj të cilit
ushtroi gjenocit të egër, por që nuk konsiderohet i tillë nga pinjollët e
monizmit, që kanë zënë vend në Akademi e Institutet shqiptare si
historianë. Sikur të kenë edhe ata të njëjten urrejtje si Enver Hoxha
ndaj eruditit Zef Mala dhe katolikëve në përgjithësi. Më këtë urrejtje
patologjike enveriste është e natyrshme që Zef Mala te denohej. Ne
periudhen partneritetit terrorist e dyshes Enver - Koçi Xoxes Zef Mala
arrestohet e burgoset si anti sllav. Zhdukja e Koçi Xoxes në rivalitet
me Hoxhën, sikur e lehtësoi pak sa gjendjen e Zef Malës që e nxorrën
nga burgu. E caktojnë drejtor të Arkivës së shtetit kur bëri një punë
shkencore plot pasion në mbledhjen e skedimin e materialeve historike sa
mund të konsiderohet themelues i Arkives së Shtetit Shqiptar. Por kjo
nuk mund të shkonte gjatë sepse urrejtja e hienes Enver Hoxha e ndiqte
hap pas hapi. I mbetur pa mbrojtje, për Zef Malen rinisi kalvari i
burgjeve të komunizmit që e çuan deri në verbim dhe vdekje në moshën 64
vjeçare, më 31 dhjetor 1979. Dhe e dini me sa vite burg është dënuar në
jetën e tij Zef Mala, plot 60 vjet. Të cilat po ti bënte të plota duhet
të ishte burgosur që kur ishte 4 vjeç në lagjen "Skanderbeg" të
Shkodrës. Në urrejtjen patologjike ndaj tij bashkoheshin pushtuesit,
fashistët, komunistët, enveristë, titistët dhe stalinistët. Të gjithë
kundër Zef Malës që ishte i pari që përhapi e organizoi celulat e para
komuniste në Shqipëri, veprim për të cilën ai me bindje të plotë mallkoi
veten.
E kam taku e kam fol me të rastësisht në Gjirokastër tek Hotel Sopoti,
pa e ditur kush ishte ai plak i vogël me pallto të zezë e me gjyslykë të
trashë si xham kavanozi. Kur po regjistrohesha për hotelin, nënpunësi
brenda sportelit me pyeti: A e di me kë fole. Jo i thashë. Ke folë me
revisionistin Zef Mala. U preva e mendova mos ishte ndonjë rreng
spinesh. Gjirokastriti qeshi e me tha se është i mbaruar. Nuk merret
njeri me të. Por në të vërtetë nuk shkoi as viti dhe u muar vesh se e
kishin arrestuar dhe kishte vdekur në burg i mjeri. Enveri kishte
dëshirë të shfrenuar me i pa të vdekur shokët e idealeve komuniste.
Ishte pikërisht ai, diktatori, i cili përpiqej ta terratiste emrin e Zef
Males duke mos i dhene anjë atribut veç titullimit tipik armik i
partise dhe antimarksist i çoroditur.
Ndikuar prej kesaj flame, shpesh shtrohet pyetja, Zef Mala apo Qemal
Stafa?
Për të plotësuar njohurit rreth G.K.SH. (Grupi komunist i Shkodrës) po
shtojmë se ka një keqkuptim mbi rolin e Qemal Stafës në grupin komunist
të Shkodrës. Qemali ka qenë një çunak gjimnazi kur Zef Mala kishte
kishte nisur të përhapte idetë komuniste në Shqipëri. Zef Mala e ka afru
në G.K.SH. gjimnazistin Qemal Stafa në vitin 1937, kur Qemali ishte 17
vjeç. Por propoganda enveriste meqë donte ta ulte figurën e Zef Malës.
Ndërkohe që shkrimtari Petro Marko e vlerësonte Zef Malen si "mikun im i
dashur Zef Mala, njeri shumë i kulturuar, sistemi pra nxirrte njoftime
mashtruese sikur grupin e drejtonte Qemali dhe furrtari i pa shkollë
Vasil Shanto. Zef Mala ishte intelektual, njohës i shumë gjuhëve, kishte
bërë dy vite universitet në degën e filozofisë në Austri, botues
revistash e gazetash, ndër më të njohurit e kohës së vet, botues i
broshurës së parë komuniste në Shqipëri "Buletini jeshil" në 2 numura.
Në fund të fjalës, kur Zef Mala hartonte programe dhe shkruante artikuj e
analiza për kontraditat në shoqërinë shqiptare, Qema Stafa sajonte
hartime shkollore. Dhe mediokrrit e komunizmit, një thënie të një
shkrimtari të madh gjerman, F. Shiler, të rekomanduar nga mësuesi
Skënder Luarasi si temë hartimi, ende ja atribuojnë Qemal Stafës. Kësaj i
thonë kodra mbas bregut.
Prandaj jepini Zefit çfarë i takon Zefit dhe Qemalit çfarë i takon
Qemalit. Le ti fryjnë e shfryjnë sa të duan megafonët e ndryshkur të
politikës, të dyve kusurin ua ka dhënë historia. Mësimin dhe pësimin.
Aq me tepër kur Zef Mala me dinjitet ka pohuar atë që të tjerët as nuk
kanë patur guximin ta mendojnë. Po cili ka qenë konkluzoni i jetës së
Zef Malës? E thotë vetë ai si testament historik që ja vlenë ta kujtojmë
e të mos e harrojmë:
"Ne, që kontribuam në përhapjen e kësaj kolere të zezë, e cila lindi zi,
lot, gjak dhe helm brenda zemrave të njerëzve e u solli shumë vuajtje,
jemi ata që duhet të gjunjëzohemi dhe me zemër të hapur të kërkojnë
falje".
Askush me shumë e më mirë se Zef Mala, me idealet e rreme e pësimet e
disfatat që pati në jetë, nuk e kuptoi çfarë në të vërtetë ishte thelbi
i komunizmit: kolerë, zi, lot, gjak, e helm në zëmrat e njerëzve e
popujve që hoqën kalvarin e dhimbjeve pa cak.
Mine coins - make money: http://bit.ly/money_crypto
Mine coins - make money: http://bit.ly/money_crypto