14 February 2014

🔴 Ofshama e fundit e Gjokë Becit


Photo: OFSHAMA E FUNDIT E GJOK BECIT Tek po hartonim antologjinĂ« poetike “ÇamĂ«ri - zemra ime”, qĂ« tashmĂ« po shtypet nĂ« KosovĂ«, i kĂ«rkova Gjok Becit tĂ« na pĂ«rcillte pĂ«r botim ndonjĂ« poezi pĂ«r ÇamĂ«rinĂ«, dhe shtova se, edhe nĂ« mos e paç shkrue deri tash, ulu e shkruaje se pendĂ«s tĂ«nde kurrĂ« nuk i Ă«shtĂ« shterr frymĂ«zimi. Nuk shkoi gjatĂ« dhe i miri Gjok Beci e dĂ«rgoi poezinĂ« e tij. Kaluan muaj dhe mĂ« 22 maj 2013 mĂ« dĂ«rgoi njĂ« letĂ«r qĂ« po e shĂ«noj mĂ« poshtĂ«: “I dashur dhe i nderuar Kolec, nuk di se ku mĂ« ka humbur “OfshamĂ« buzĂ« detit Jon" e , s' po e gjej ma. BĂ«n vaki ta keni ruejt ju e mĂ« ndihmoni tue ma postue se po mĂ« mungon pĂ«r botim. TĂ« fala! Me respekt GjokĂ« Beci TĂ« nesĂ«rmen e gjeta dhe ia dĂ«rgova poezinĂ« me shĂ«nimin se ofshama e Gjok Becit Ă«shtĂ« poezi dhe poezia nuk humb kurrĂ«. E tani qĂ« poeti ndrroi jetĂ«, po e pĂ«rcjell edhe pĂ«r lexuesit e miqtĂ« e poetit Gjok Beci, qĂ« tashmĂ« e quaj edhe Ofshama e Gjok Becit se mesa duket Ă«shtĂ« ndĂ«r poezitĂ« e tij tĂ« fundit, sepse Bilbili i MirditĂ«s e prajti zĂ«rin e vet. Por pĂ«rtej dhĂ«mbjes pĂ«r humbjen fizike, mund tĂ« themi se poeti lumturisht e la shpirtin e tij nĂ« vargje, dhe kurrkund mĂ« mirĂ« se nĂ« vargje e pranĂ« tingujve mund ta ndjente veten shpirti i poetit GjokĂ« Beci. Aty e kemi, aty gjithnjĂ« mund ta takojmĂ«. K.Traboini 14 shkurt 2014 GJOKE BECI: OFSHAME BUZE DETIT JON Vinte nga ÇamĂ«ria bashkĂ« me lotin e shkretĂ«, shtrĂ«ngata helene e shkuli, kishte NĂ«nĂ« Tereza ky zgjatim i dheut tĂ« vet ku poeti vargje dhimbje nguli. E pĂ«rshĂ«ndesnin zambakĂ«t e i thonin: je poet ai ulte kryet : thonĂ« se jam, e pickonin spiunĂ«t : ku e ke shtĂ«pinĂ« poet ? pĂ«rsĂ«ri ulte kryet : jam Çam. NĂ« gjithĂ« Ă«ndrrat vorbullonte njĂ« tokĂ« e lashtĂ« zgjohej e mĂ« kĂ«rkonte gjithmonĂ« trokisnin gota gĂ«zimi e helmi bashkĂ« me buzĂ«n e rreshkur fliste : jemi vonĂ«. NjĂ« ditĂ« u mat tĂ« çante kufirin te shpirti nuk e linte terri NĂ« Kastri varret prindĂ«rore ia mallkonte prifti Ishte Bilal Xhaferri. Guximi e çau njĂ« ditĂ« kufirin me tela dhe shkoi larg,larg nĂ« AmerikĂ« , nuk tha ku isha e ku erdha veç çapitej me habi dhe frikĂ«. MĂ« jepni pak zĂ« rĂ«nkimit t'i falem pĂ«r poetin qĂ« u shua si flaka e dĂ«shpĂ«rimit ditĂ« e natĂ« tani Deti Jon ia dĂ«gjon fjalĂ«n atje nĂ« SarandĂ« pĂ«r krah Hasan Tahsinit. e pĂ«rshĂ«ndesin zambakĂ«t e i thonĂ« : je poet me ballin lart thotĂ« : po ,jam. i ledhatoj bustin : ç' po thua o poet ? me ballin lart ofshanĂ« dhe bronxi : jam Çam!OFSHAMA E FUNDIT E GJOK BECIT

Tek po hartonim antologjinĂ« poetike “ÇamĂ«ri - zemra ime”, qĂ« tashmĂ« po shtypet nĂ« KosovĂ«, i kĂ«rkova Gjok Becit tĂ« na pĂ«rcillte pĂ«r botim ndonjĂ« poezi pĂ«r ÇamĂ«rinĂ«, dhe shtova se, edhe nĂ« mos e paç shkrue deri tash, ulu e shkruaje se pendĂ«s tĂ«nde kurrĂ« nuk i Ă«shtĂ« shterr frymĂ«zimi. Nuk shkoi gjatĂ« dhe i miri Gjok Beci e dĂ«rgoi poezinĂ« e tij. Kaluan muaj dhe mĂ« 22 maj 2013 mĂ« dĂ«rgoi njĂ« letĂ«r qĂ« po e shĂ«noj mĂ« poshtĂ«:

“I dashur dhe i nderuar Kolec, nuk di se ku mĂ« ka humbur “OfshamĂ« buzĂ« detit Jon" e , s' po e gjej ma. BĂ«n vaki ta keni ruejt ju e mĂ« ndihmoni tue ma postue se po mĂ« mungon pĂ«r botim. TĂ« fala!
Me respekt Gjokë Beci

Të nesërmen e gjeta dhe ia dërgova poezinë me shënimin se ofshama e Gjok Becit është poezi dhe poezia nuk humb kurrë. E tani që poeti ndrroi jetë, po e përcjell edhe për lexuesit e miqtë e poetit Gjok Beci, që tashmë e quaj edhe Ofshama e Gjok Becit se mesa duket është ndër poezitë e tij të fundit, sepse Bilbili i Mirditës e prajti zërin e vet. Por përtej dhëmbjes për humbjen fizike, mund të themi se poeti lumturisht e la shpirtin e tij në vargje, dhe kurrkund më mirë se në vargje e pranë tingujve mund ta ndjente veten shpirti i poetit Gjokë Beci. Aty e kemi, aty gjithnjë mund ta takojmë.

K.Traboini
14 shkurt 2014

GJOKE BECI:
OFSHAME BUZE DETIT JON

Vinte nga Çamëria bashkë me lotin e shkretë,
shtrëngata helene e shkuli,
kishte Nënë Tereza ky zgjatim i dheut të vet
ku poeti vargje dhimbje nguli.

E përshëndesnin zambakët e i thonin: je poet
ai ulte kryet : thonë se jam,
e pickonin spiunët : ku e ke shtëpinë poet ?
përsëri ulte kryet : jam Çam.

Në gjithë ëndrrat vorbullonte një tokë e lashtë
zgjohej e më kërkonte gjithmonë
trokisnin gota gëzimi e helmi bashkë
me buzën e rreshkur fliste : jemi vonë.

Një ditë u mat të çante kufirin te shpirti
nuk e linte terri
Në Kastri varret prindërore ia mallkonte prifti
Ishte Bilal Xhaferri.

Guximi e çau një ditë kufirin me tela
dhe shkoi larg,larg në Amerikë ,
nuk tha ku isha e ku erdha
veç çapitej me habi dhe frikë.

Më jepni pak zë rënkimit t'i falem
për poetin që u shua si flaka e dëshpërimit
ditë e natë tani Deti Jon ia dëgjon fjalën
atje në Sarandë për krah Hasan Tahsinit.

E përshëndesin zambakët e i thonë : je poet
me ballin lart thotë : po ,jam.
i ledhatoj bustin : ç' po thua o poet ?
me ballin lart ofshanë dhe bronxi : jam Çam!
 
Editor: ©