11 November 2019

🟩 Kur nisën të bashkohen fiset- nga Kolec P. Traboini



KUR NISĂ‹N TĂ‹ BASHKOHEN FISET

Nga Kolec P. Traboini

Ku nisĂ«n tĂ« bashkohen fiset nĂ« rruzull tĂ« Dheut, Zoti vendosi tĂ« shfaqej ndĂ«r njerĂ«z e t’i pyeste se nĂ« çfarĂ« dĂ«shĂ«ronin tĂ« kishin pĂ«rparĂ«si kur krijesat e tij tĂ« bashkoheshin nĂ« popuj. Nuk mbeti vend e hapsirĂ« pa u shfaqur e dĂ«shirĂ« pa plotĂ«suar deri sa erdhi nĂ« pellgun e Mesdheut, nĂ« Ballkan, ku malet e fushat ishin tĂ« strukura tek njĂ«ra tjetra dhe ai po çuditej si do tĂ« bashkoheshin kĂ«ta fise qĂ« edhe terrenin e kishin suka e gĂ«rgje.
Në një pllajë ballkanike ku rrihnin erëra nga lindja e perëndimi, Zoti ju shfaq një grupi njerëzish e u foli.
NjerĂ«zit qĂ« me diçka po merreshin e panĂ« e nuk ja vunĂ« veshin. Zoti u kollit lehtĂ«, por kollitja e tij ishte gjĂ«mim nĂ«pĂ«r qiej e njerĂ«zit panĂ« ç’panĂ« u kthyen me fytyrĂ« pĂ«r kah Zoti.
- Po çfarë po bëni?- pyeti zoti.
- Këtyre të fiseve të tjera po u vjedhim delet- ja ktheu një njeri me fytyrë vrarë lije
Zoti ra ndër mendime.
-A e dini kush jam unë? - tha Zoti.
- E dimë- tha fytyrëvrari - po na thuaj çke për të na thënë e dhënë e lëna të vazhdojmë punën tonë e ti punën tënde.
- Po si e dini?- pyeti Zoti.
- E dimë se kemi spiunët tanë kudo ku ka njerëz.
Zoti nuk po dinte si të mirrej vesh me këta krijesa e më se fundi u tha:
- Dua tu jap diçka por kjo do të jetë në dëshirën tuaj.
- Bekuar qofsh o Zot!- thanë njerëzit.
- Çfarë do të zgjidhni paratë apo mëndjen? Zgjidhni e do tua jap.
Njerëzit panë njëri tjetrin në sy. Sikur po thoshnin për çfarë parash flet ky
Se ne marrim e nuk kemi nevojë për para. Prandaj ja kthyen:
- Nuk duam as para e as mendje.
Zoti i mbetur në mëdyshje i pyeti kureshtar:
- Po çfarë doni?
- Duam pushkë - i thanë një zëri e me plot gojë. Dhe vazhduan- Në i ke armët na i jep përndryshe lërma të bitisim punën e nisur.
- Mirë.- tha Zoti,- Të bëhet.
Dhe u bĂ«. Secili ballkanas u pais me pushkĂ« e Zoti iku lart nĂ« qiell e mĂ« s’u pa.
Prandaj në tërë Ballkanin nuk dëgjon tjetër veç paf e puf e njerëzit që kositen si bari i livadhit dhe shumohen gjithashtu si bari pas kositjes, pa ju shuar fara kurrë.
TĂ« kishin zgjedhur mendjen apo paratĂ« punĂ«t nuk do tĂ« ishin krejt kĂ«shtu siç janĂ« kĂ«tu nĂ« siujdhezĂ«n tonĂ« ballkanike e nuk do tĂ« na thonin, jo pa shpoti, “Ballkan fuqi baroti”. Jemi a nuk jemi?!