03 September 2012

🟣 PERSEKUTIMI I ROMËVE NE SHQIPERI- nga Traboini

Napolon Bonoparti: Me gratë flasë frengjisht, me burrat flas shqip

Make Money Online : http://ow.ly/KNICZ
đŸŸȘ PERSEKUTIMI I ROMËVE NË SHQIPËRI

Nga KOLEC TRABOINI
Jemi mjeshtra tĂ« mĂ«dhenj pĂ«r tĂ« fry tollumbace e pĂ«r t’i rĂ«nĂ« daulles. E them se mjeshtra mĂ« tĂ« mĂ«dhenj nuk gjen nĂ« EuropĂ« e pĂ«rtej sinoreve tĂ« saj. Ne me zhurmĂ« ua kalojmĂ« tĂ« gjithĂ«ve, lĂ«mĂ« pas FrancĂ«n, GjermaninĂ« e AnglinĂ« se pĂ«r tĂ« tjerĂ«t mĂ« tĂ« vegjĂ«l kush po pyet. Edhe pse kanĂ« kaluar mbi 60-vjet vazhdojmĂ« t’i biem fyellit pĂ«r shtatĂ« palĂ« qejfe se si i kemi shpĂ«tuar disa familje hebrenjsh bash nĂ« atĂ« kohĂ« qĂ« jemi vrarĂ« me njĂ«ri-tjetrin nĂ« mĂ«nyrĂ«n mĂ« tĂ« egĂ«r, duke u ndarĂ« nĂ« dy kampe – partizanĂ« e ballistĂ«. E nuk ngurrojmĂ« tĂ« shtiremi si njerĂ«zit mĂ« bujarĂ«, mĂ« tĂ« fisĂ«m e mĂ«  tĂ« paqĂ«m nĂ« botĂ«.
Eh, sa mirë do të qe të ishte krejt kështu!

KĂ«to ditĂ« gushti pas njĂ« vizite nĂ« Tuz,  po udhĂ«toja nga Shkodra nĂ« TiranĂ« nĂ« njĂ« furgon tĂ« vonuar. GjatĂ« gjithĂ« rrugĂ«s njĂ« tip nuk  pushoi sĂ« treguari pĂ«r punĂ«n e jetĂ«n e vet nĂ« New York, bĂ«ma qĂ« ne duhej t’i dĂ«gjonim me patjetĂ«r. Mua qĂ« kam afro dy dekada nĂ« AmerikĂ«, nuk mĂ« bĂ«nin pĂ«rshtypje dalldisjet e kĂ«tij njeriu,  por çfarĂ« tĂ« bĂ«ja. T’i thoja mjaft mĂ«, nuk ish punĂ« qĂ« bĂ«hej. NĂ« furgon ishin edhe dy gra tĂ« reja rome me fĂ«mijĂ«t e tyre. Kush e di se çfarĂ« fantazonin tĂ« shkretĂ«t romĂ« kur dĂ«gjonin pĂ«rralltarin nga New Yorku.  Nisi tĂ« errej. Kur u gjendĂ«m nĂ« KamĂ«z tĂ« TiranĂ«s njĂ«ra nga gratĂ« e reja rome kĂ«rkoi tĂ« ndalej. MirĂ«po hezitonte tĂ« zbriste sepse nuk po e dallonte njeriun i cili e priste.  Komunikonte nĂ« telefon cellular,  por nuk po e shihte. Shoferi, njĂ« shkodran nĂ« moshĂ« dhe i mirkuptueshĂ«m si kĂ«rkoi falje tha butĂ«sisht se do ta prisnim, se nuk mund ta linim nĂ« rrugĂ«. Po ku pyeste ky shqiptari nga New Yorku. “Ik moj ti, – i tha, – zbrit. Kush je ti qĂ« tĂ« presim ne sa tĂ« vijĂ« burri yt”
e plot fjalĂ« tĂ« tjera me ton pĂ«rbuzĂ«s.
NĂ« fakt burri rom u shfaq shpejt e ne pritĂ«m veç pak minuta, po ku qetĂ«sohej llafazani nga metropoli mĂ« i madh i botĂ«s.  Ky qĂ«ndrim nuk ishte njĂ« rastĂ«si, por shprehte njĂ« psikologji. NjĂ« mendje mĂ« thoshte se kur bĂ«heshin mbledhje pĂ«r t’i treguar amerikanĂ«ve cilĂ«sitĂ« e larta tĂ« shqiptarĂ«ve si mikpritja, bujaria, besa, ky do tĂ« qe me siguri nĂ« karriget e radhĂ«s sĂ« parĂ«, por kĂ«tu ama ishte krejt njĂ« njeri tjetĂ«r, njĂ« shpĂ«rftyrim. Me kĂ«tĂ« dua tĂ« them se shpesh tĂ« pabĂ«rat tona i mbulojmĂ«, i harrojmĂ«. Por si vete kjo punĂ« kĂ«shtu qĂ« kur marrim rrugĂ«n deri nĂ« Jerusalem pĂ«r promovime tĂ« evenimenteve shpĂ«timtare tĂ« gati para njĂ« shekulli dhe mbyllim sytĂ« pĂ«rpara njĂ« realiteti absurd e skandaloz. Nuk Ă«shtĂ« fjala pĂ«r çfarĂ« isha dĂ«shmitar nĂ« furgon nĂ« stacion tĂ« KamzĂ«s, por pĂ«r keqtrajtimin qĂ« i bĂ«n shoqĂ«ria shqiptare romĂ«ve nĂ« tĂ«rĂ«si. KĂ«to dy vitet e fundit pĂ«rballemi me ngjarje qĂ« tĂ« afrojnĂ« nĂ« mendimin se persekutimi i romĂ«ve tashmĂ« nĂ« shoqĂ«rinĂ« shqiptare Ă«shtĂ« njĂ« realitet.
Vitin e kaluar e nĂ« vazhdim problem i romĂ«ve u paraqit nĂ« media me njĂ« ngjarje skandaloze. NjĂ« grup pronarĂ«sh tĂ« tokave tek Stacioni i Trenit nĂ« TiranĂ«, kĂ«rkuan t’i zbonin romĂ«t qĂ« qenĂ« vendosur aty me familje duke pĂ«rfshirĂ« dhe fĂ«mijĂ«. Por romĂ«t nuk kishin ku shkonin. Shteti shqiptar i ka ata jashtĂ« interesit dhe as e vuri ujin nĂ« zjarr ta gjente zgjidhjen. Por zgjidhjen ia bĂ«nĂ« vetĂ« pronarĂ«t e tokave, tĂ« cilĂ«t, kushedi mbase edhe ata mburren qĂ« kanĂ« shpĂ«tuar hebrenjtĂ« nĂ« vitin 1944. KĂ«ta pronarĂ« pra i vunĂ« zjarrin kasolleve tĂ« romĂ«ve dhe qe njĂ« fat i madh qĂ« nuk u dogj njeri i gjallĂ«. NĂ« media dhe organet e sigurisĂ« dolĂ«n me konkluzionin  shterp se ishte zjarr i rastĂ«sishĂ«m duke na e shitur sapunin pĂ«r djathĂ«. Sikur njerĂ«zit nuk e dinĂ« se shumĂ« gjĂ«ra nĂ« ShqipĂ«ri ndodhin çuditĂ«risht si gjoja tĂ« rastĂ«sishme.
NjĂ« aventurĂ« ishte sistemimi i romĂ«ve tĂ« mbetur pa strehĂ« e pa punĂ« e thĂ«nĂ« hapur edhe pa bukĂ«. Doli Avokati i Popullit dhe i strehoi nĂ« zyrĂ«n e tij. Dhe Media u ngut ta pasqyrojĂ« si njĂ« humanizĂ«m shqiptar kĂ«tĂ« zgjidhje  tĂ« denjĂ« pĂ«r vendet afrikane. A fundja tĂ« denjĂ« pĂ«r sistemin diktatorial kur u mbushĂ«n ambasadat.
Tentativa pĂ«r t’i vendosur diku nga SharrĂ«, nĂ« njĂ« ish-gazermĂ« ushtarake dĂ«shtoi se edhe atje nuk i donin pronarĂ«t e tokave e shtĂ«pive pĂ«rqark. Me siguri edhe kĂ«ta pretendojnĂ« t’i kenĂ« shpĂ«tuar hebrenjtĂ« nĂ« vitin 1944 dhe kĂ«rkojnĂ« ndonjĂ« dekoratĂ« apo darovitje, apo mĂ« mirĂ« tĂ« japin intervista nĂ« ndonjĂ« film tĂ« bujshĂ«m tip “Besa”.
Diçka mesa duket u qetësua sepse asnjë lajm tjetër nuk u pa mbi romët. A thua problemet e tyre u zgjidhën si me magji përrallash. Në të vërtetë nuk u zgjidh kurrgjë, por tashmë lajmet mbi ta nuk bënin show ndaj u lanë nën hije me hallet e tyre.
MĂ« 31 tetor tĂ« vitit tĂ« kaluar lexuam nĂ« gazeta se qe miratuar njĂ« program pĂ«r romĂ«t qĂ«  do tĂ« zgjaste 3 vjet dhe me njĂ« buxhet total prej 2,7 milion dollarĂ«, me fonde nga Human Security Trust Fund i OKB-sĂ«, financuar nga qeveria japoneze.
Më pas nuk kemi parë ndonjë raport se si po shpenzohen këta 2.7 milion dollarë, por problemet në komunitetin rom kanë vazhduar madje në kryeqytetin shqiptar edhe në sy të gjithë botës.
Ngrihet kryepolici bashkiak dhe fillon njĂ« fushatĂ« antirome, duke i keqtrajtuar ata tĂ« varfĂ«r, madje duke hequr zvarrĂ« deri fĂ«mijĂ« romĂ« qĂ« mblidhnin kanaçe dhe me to nxirrnin  bukĂ«n e gojĂ«s. ForcĂ«risht ua morĂ«n kanaçet frutin e punĂ«s sĂ« tyre, bukĂ«n e tyre tĂ« pĂ«rditshme. Problemi u trajtua gjĂ«rsisht nĂ« media duke e trajtuar deri nĂ« kufirin e njĂ« qĂ«ndrimi racist, por qĂ« kishte edhe lidhje me afera, sepse kryepolici bashkiak kishte lidhjet e veta me kompaninĂ« e riciklimit tĂ« mbetjeve.
NdĂ«rkohĂ« problemi me qĂ«ndrimin persekutues ndaj romĂ«ve u shfaq edhe nĂ« Elbasan. QĂ« nĂ« muajin maj tregtarĂ«t romĂ« qĂ« shesin kryesisht mallra tĂ« pĂ«rdorura kĂ«rkuan  nga bashkia qĂ« tĂ« rishikohej vendimi i saj pĂ«r heqjen nga vendi ku tregtonin. Nga ana tjetĂ«r bashkia pat bĂ«rĂ« tĂ« ditur se tregu i ri Ă«shtĂ« shumĂ« pranĂ«  dhe s’ka arsye qĂ« romĂ«t ta kundĂ«rshtojnĂ« vendimin, pasi tregu i ri plotĂ«son tĂ« gjitha standartet.
Po ku në të vërtet qëndronte problemi? Ku flinte lepuri i Bashkisë së Elbasanit?
PĂ«rfaqĂ«sues tĂ« romĂ«ve thonĂ« se tregun e ri “modern” e ka krijuar njĂ« gjykatĂ«se e cila i ka punĂ«t ujĂ« me ata tĂ« bashkisĂ« dhe u ka kĂ«rkuar t’i sjellin tĂ« gjithĂ« tregtarĂ«t romĂ« nĂ« marketin e saj ku, dhe kjo Ă«shtĂ« e rĂ«ndĂ«sishme pĂ«r t’u kuptuar, qeraja e saj Ă«shtĂ« fort e lartĂ« dhe tregtarĂ«t e vegjĂ«l romĂ« qĂ« shesin veshje tĂ« pĂ«rdoruara nuk arrijnĂ« ta nxjerrin atĂ« shumĂ« qeraje gjatĂ« ditĂ«s. Kjo do tĂ« thotĂ« njĂ« falimentim i plotĂ«, prandaj pjesa mĂ« e madhe e tregtarĂ«ve tĂ« vegjĂ«l romĂ« vazhduan tĂ« tregtonin nĂ« pazarin e vjetĂ«r. MirĂ«po kush guxon t’i dalĂ« pĂ«rpara bashkisĂ« kur kjo bashkpunon me gjyqtaren qĂ« vjel tĂ« ardhurat e qerasĂ« sĂ« pazarit tĂ« ri privat. Askush. Bashkia ka polici qĂ« vjen e t’i hedh mallrat nĂ« rrugĂ« e ti shko ankohu ku tĂ« duash. KĂ«tu kemi Ligj e Maliq sĂ« bashku tĂ« cilĂ«t tĂ« bĂ«jnĂ« gjĂ«mĂ«n. Dhe vĂ«rtet gjĂ«ma u bĂ«. NĂ« ditĂ«t e nxehta tĂ« gushtit  bashkia e gjyqtarja pronare ia vunĂ« flakĂ«n pazarit tĂ« vjetĂ«r tĂ« romĂ«ve duke djegur e shkretuar çdo gjĂ«. TĂ« gjitha mallrat e tregtarĂ«ve romĂ« u dogjĂ«n. TanimĂ« ata nuk kanĂ« kurrgjĂ« pĂ«r tĂ« shitur e mbase as bukĂ« pĂ«r tĂ« ngrĂ«nĂ« nuk kanĂ« kalamajtĂ« e tyre.  Bashkia e gjyqtarja bisnesmene mund tĂ« dalin e thonĂ« se nuk kanĂ« gisht nĂ« kĂ«tĂ« punĂ«, nĂ«se i beson ndokush, a tĂ« pĂ«rrallisin se gjoja ka qĂ«nĂ« njĂ« zjarr fatal i rastĂ«sishĂ«m, por kjo nuk e fsheh tĂ« vertetĂ«n dhe as  nuk e zbut problemin, as e qetĂ«son ndĂ«rgjegjien e kryebashkiakĂ«ve  qĂ« drejtojnĂ« si pashallarĂ« nĂ« kazanĂ« e Elbasanit dhe jo vetĂ«m.

ÇfarĂ« shteti Ă«shtĂ« ky qĂ« kemi? Cila Ă«shtĂ« fytyra e tij?! Kush na e sajoi kĂ«tĂ« shtet kĂ«shtu. Kush e mjeroi kĂ«tĂ« vend dhe e shpĂ«rftyroi aq sa nuk ka mĂ« asnjĂ« kod etik e qytetĂ«rimi.
U dogjĂ«n kasollet tek stacioni i Trenit nĂ« TiranĂ«,  nuk i pranojnĂ«  nĂ« SharrĂ«, i ndjek e persekuton kryepolici i BashkisĂ« sĂ« TiranĂ«s,  ua djegin romĂ«ve pazarin e mallrat nĂ« Elbasan qĂ« tĂ« shkojnĂ« me detyrim tek njĂ« tip pazari-merkato privat me qera tĂ« lartĂ« qĂ« ka ngritur GjykatĂ«sja
Po ku do tĂ« kĂ«rkojnĂ« drejtĂ«si kĂ«ta tĂ« mjerĂ« qĂ« mezi nxjerrin bukĂ«n e gojĂ«s,  tek kjo gjykatĂ«se qĂ« kĂ«rkon t’i rrjepĂ« tĂ« gjallĂ«. Ky Ă«shtĂ« njĂ« racizĂ«m i kulluar i autoriteteve tĂ« Elbasanit. I rroftĂ« emri qĂ« ka Qazim Sejdinit. Por njĂ« gjĂ« duhet t’i themi tĂ« gjithĂ« qazimsejdinĂ«ve tĂ« ShqipĂ«risĂ«, ky vend e ky popull ku pĂ«rfshihen edhe romĂ«t, nuk ka nevojĂ« pĂ«r pashallarĂ«, por pĂ«r nĂ«npunĂ«s e qeveritarĂ« qĂ« i rrinĂ« pranĂ« halleve tĂ« njerĂ«zve, veçmas kur janĂ« tĂ« varfĂ«r.
VetĂ«m ky akt vandal nĂ« kĂ«to ditĂ« gushti ku digjet pazari e mallrat e romĂ«ve, mjafton pĂ«r ta diskretituar ShqipĂ«rinĂ« nĂ« arenĂ«n ndĂ«rkombĂ«tare. Ja, kĂ«tu nĂ« Elbasan duket sa humanĂ« jemi. Na e tregon qĂ«ndrimi i gjykatĂ«ses bisnesmene qĂ« kĂ«rkon t’i zhvatĂ« romĂ«t kur ata nuk kanĂ« bukĂ« pĂ«r tĂ« ngrĂ«nĂ«. NĂ« fjalĂ« tĂ« fundit, me kĂ«sisoj kryepolicĂ«sh, kĂ«sisoj kryebashkiakĂ«sh e kĂ«sisoj gjyqtarĂ«sh – ne jemi njĂ« tufĂ« delirantĂ«sh e kurrgjĂ« tjetĂ«r.
 
 
Editor: ©