 |
| In Memoriam Tom Bojaj (1967 - 2010) |
njeriu që e takon e nuk e harron kurrë
Nga KOLEC P. TRABOINI
Tomë Bojaj ishte një atdhetar i madh, një
djalë i Malësisë me vizionin e të ardhmes e të përparimit. I pari që hapi
Televizionin shqiptar në Tuz të Malësisë me emrin TV BOIN në nëntor 2001, i cili sot shihet
deri edhe tek shqiptarët e Amerikës. Rasti më ka sjellë ta takoj në vitin 2007
gjatë një vizite në Tuz kur ai më kërkoi një intervistë për Televizionin e tij.
Në aq pak kohë sa ndenja me të e pyeta se çfarë e shtyti ta bëjë këtë akt, këtë
veprim që unë e konsideroj tejet atdhetar. Më tha se kamera ishte pasioni e profesioni
i tij dhe se e shqetësonte fakti se shqiptarët në Mal të Zi kishin vetëm një
mundësi, një program të shkurtër në TV shtetëror e asgjë tjetër. E kishte
filluar me shumë sakrificë. Besa, pati nga ata që e quajtën aventurë, u përpoqën
ta pengonin, por Tom Bojaj ishte një malësor me vullnet të hekurt. I bindur në
drejtësinë e tij ai mori përsipër çdo sakrificë. Dhe televizioni anipse me
sakrifica u konsolidua. U bë pjesë e indentitetit të malësorëve, të Hotit, Grudës,
Trieshit e më gjerë.
Por pikërisht atëherë, kur ishte në
kulmin e energjive të derdhura në këtë mjet të ndërkomunikimit të shqiptarëve, Tom
Bojaj sëmuret e tragjikisht ndërron jetë në moshën 43 vjeçare. Ishte
një dhembje e madhe. Tom Bojaj tashmë qe kthyer në një figurë të nderuar e të respektuar
ndër shqiptarët e Malësisë dhe Tuzit. Vdekja e tij sikur u preu krahët. Çfarë
do të bëhej me Televizionin e shqiptarëve - TV BOIN? Amanetin e shokut të jetës
e mori në dorë për ta çuar më tej, e shoqja, Sandra. Tom Bojaj kish lënë pas
Televizionin, pasionin e jetës së tij, fëmijët dhe gruan e vet. Ishte ajo që do
t’i premtonte se nuk do ta lëshonte e braktiste kurrë qëllimin e jetës së Tomës
së saj të dashur. Dhe ashtu bëri. Dhe sa sakrifica përballon. E takova këtë nëntor
në Tuz. E ngushëllova. I fola me aq respekt të meritueshëm për Tomën e saj, që
nuk ishte më i saj, por i të gjithë shqiptarëve e jo vetëm në Mal të Zi, por
edhe në Shqipëri e Kosovë, edhe në Amerikë e kudo ku jetojnë shqiptarët. Një
atdhetar i madh dhe dashamirës i kulturës e traditave shqiptare nuk mund të
harrohet. Dhe shpreha njëkohësisht pakënaqësinë time që një rrugë e Tuzit nuk
kishte emrin e tij. Ky emër, Tom Bojaj nderon çdo qytetar të Tuzit dhe të Malësisë,
na nderon edhe ne që fati na solli edhe pse bij të Malësisë të jetojmë larg
vendlindjes së prindërve.
Sa herë e shoh fotografinë e tij ulur aty
në zyrë, ku ka vënë në një vend të dukshëm portretin e Gjergj Kastritoti-Skenderbeut,
më ringjallet në mendje ajo bisedë që bëra me Tom Bojaj një natë shtatori te
vitit 2007 në Televizionin BOIN të Tuzit.
Ishte nga ata njerëz që i takon një herë
e nuk i harron më kurrë
1 dhjetor 2012
