KUJTESA
ËSHTË THEMELI I LIRISË
Lëveret
e murtajës së kuqe që kanë dalë tani në 2014 tregojnë se nuk është bërë
dekomunistizimi i Shqipërisë
Nga
Kolec TRABOINI
Është detyrim të mbetën në kujtesë emrat e njerëzve të martirizuar në gjysmë shekulli diktaturë. Të gjendën të shkruar diku për ata që në të ardhmen dëshirojnë të dinë se çfarë mizorie ka qenë komunizmi. Sepse ka ndodhur një harrim i qëllimshëm. Sepse shihni rrugët e Tiranës, janë mbushur ende me emra komunistësh dhe nuk gjen asnjë emër martiri. Sot kalon në rrugë para emrit të një krimineli bolshevik që ka pushkatuar njerëz pa gjyq, por emrat e viktimës nuk e gjen kurrkund. Lëveret e murtajës së kuqe që kanë dalë tani në 2014 tregojnë se nuk është bërë dekomunistizimi i Shqipërisë. Është përgjegjësi e madhe e atyre që e quajtën veten demokratë por nuk bënë asgjë për të bërë pastrimin e Atdheut prej murtajës së kuqe, të behëj gjyqi i madh, të hapeshin dosjet, dhe ja tani rezultati. Ata nuk janë thjeshtë një tufë pensionistësh siç tha Kryeministri ynë, por është një grupim i madh, është një frymë e keqe, shihni kanalin “Tring” filma shqiptarë dhe keni përditë e përnatë kronikat e kongreseve të Partisë Komuniste, fjalimet ogurzeza të Enver Hoxhës, propogandën e makinës vrasëse. Nuk i japin rastësisht, por kanë një platformë. Nuk janë një tufë pensionistësh me mendje të qorrollepsur apo edhe të deziluzionuar nga kjo demokraci ku ujku i fortë çanë tërë kopenë e i dobëti vdes në mjerim, por edhe breza të rinj të ushqyer me frymë të keqe të kolerës së kuqe të toleruar aq shumë nga shteti e shoqëria shqiptare.
Por
për këtë kanë ndihmuar edhe ata që i frynin erës së zogizmit, duke ngritur monumente,
në vend të shihnin përpara. Ne jemi mediokër e nuk e dimë se e mira e popullit
nuk është duke i bërë urra liderëve të gjallë apo të vdekur, të vjetër apo të
rinj por duke punuar për popullin e
Atdheun. Për të kemi mbetur të varfër sepse e kemi më të lehtë të merremi me
politikë deri në lehje, se sa të punojmë
tokat. Jemi kthyer në një popull dembel të ushqyer me politikë dhe ideologji
shterpë dhe nuk po dimë të dalim nga kjo gjendje, mjerisht. Po liderët tanë
politikë dhe shtetëror, ata janë kthyer
në pjesa më komike e historisë sone. Askush nuk thotë çfarë duhet të bëjmë, vetëm
të zhbëjmë atë që ka bërë i mëparshmi. Ndërtojmë e shkatërrojmë. Nuk kemi nje
plan të saktë se çfarë mund të bëjmë për zhvillimin ekonomik, por mbetem në fasonet ( si të ishim popull i
pazhvilluar afrikan) që edhe ato janë
prona të politikës. Prish pallate e bëj kasolle i thonë kësaj pune. Ku janë
uzinat e fabrikat, ku shkuan e kush i mori. A do ketë ndonjëherë një gjyq për këtë?!
Bëni gjyqe për qeveritarët hajdutë na thotë
Europa, por këtu e kanë veshin shurdhër se janë hajdutë të gjithë ata që kanë
kyçet e shtetit e politikës. Korbi korbit s’ja nxjerr sytë. Sapo vjen dikush deputet
në parlament, në ndonjë institucion a kolltuk, të gjithë mendjen për të vjedhur
e grabitur. Një politikë jo thjeshtë medikorre por shtatrruese. Sharlatanizmi
po bën ligjin në këtë vend. Dhe nuk shohim një shpresë kurrkund! Na ngeci këmba
në ca revanshe historike idiote. Dhe ngopu me portretet e vampirit të kuq, o
popull!
