-Nexhmedin Spahiu, Halil Matoshi e do pjellës kombesh të tjerë -
Nga
Kolec P. TRABOINI
E pafrytshme do të qe çdo përpjekje për ti mbushur mendjen ndonjë artikullshkruesi se nuk ka kurrfarë zbulese në teorizimet e tyre se prej një kombi na u krijuakan edhe kombe të tjerë si në lojën e kungulleshës që “kam një komb dhe e ndaj në dy pjese, pse dy, po sa , tre” e kështu me radhë. Kjo për faktin se këtu kemi të bëjmë me njerëz që e kanë marrë seriozisht këtë punën e pjelljes së kombeve në laboratorin e tyre krijues. Po nuk janë dhe aq të vjetra këto histori me pështjellime kombesh, sepse edhe para një shekulli, kur kishin dy vjet pavarësi, u bë një komplot nga një agjent ushtarak i Stambollit me origjinë nga Grebeneja, për ta na bashkuar sërish me sulltanët, sepse mendja e tij e çartur na konsideronte një komb turk.
Mjerisht
krijuesi i teorisë famëkeqe të kombit kosovar, Nexhmedin Spahiu, analist e mësimdhënës
nga Mitrovica, këto kohë në rrjetat sociale po del nga loja si intelektual e
zbret të flas si një i zakonshëm që grindet në një kafene rruge tek i drejtohet
publicistit Fahri Xharra në Gjakovë:"...kujt i
referohesh kur thua "Kombi i ardhmërisë, Kombi Kosovar? Përzierje me kënd?."
Për të qenë komb mjafton të kesh
shtetin tënd, nuk është e thënë të përzihesh me askënd. Kombi kosovar është monoetnik, përbehet
vetëm nga pjesëtaret e etnisë shqiptare, përfshi
edhe idiotët dhe zagarët si ti.".
Le
te shohim cilët janë disa nga titujt e veprave të analistit Nexhmedin Spahiu
para se të japim dy mendime mbi nulitetin historik të ideve të tij: "Drejt
Kombit Kosovar", Mitrovicë, 2004.,"Kombi në Inkubator", Prishtine,
2010, "Foshnjëria e Kombit Kosovar", Prishtinë, 2014. Për çdo
shqiptar atdhetar këta tituj janë iritues, me ti shti dreqnit do të thoshnim, e
nuk mund të mos shoqërohen nga një ironi si reflektim i absurditetit që
përcjellin. Kësisoj pra, në këtë turr të pjellakombësve mund të vazhdohet të dalin edhe vepra të tjera
si “Adoleshenca e Kombit Kosovar”, “Puberteti
i Kombit Kosovar” “Martesa e Kombit Kosovar” “Andropauza e Kombit Kosovar” si
dhe së fundmi “Pleqëria e bjerramendja e Kombit Kosovar”, sepse,
meqë krahasimi është bërë me jetët njerëzore, kush plaket qe besa edhe rrjedh
bukur mirë. Po jo ama të rrjedhë aq shumë e aq shpejt siç po terrahupet tërë
kjo sajesë që na kujton një vezë të prishur, të cilën ngrohe sa të duash, kurrë
prej saj nuk do të dalë ndonjë zog pule me emrin Komb Kosovar. Por problemi
tashmë është jo efekti i këtyre teorive që po konsiderohen përralla me komb,
por zbritja nga teoritë konfuze të librave të tillë në debate të një niveli të
ultë në rrjetat sociale, çfarë tregon shumëçka
nga qerthulli ku marrakoten teoricienët e krijimit të kombeve në
inkubator. Me sa duket tashmë u janë shkarkuar bateritë e inkubatorit të sajesës
komb e po merren me vulg-biseda që më shumë të qorrollepsin se sa të kthjellojnë.
Kësaj i thonë as më pak e as më shumë, por kur pula nuk po na bën më vezë, të paktën të kënaqemi me glasat. Duke parë rrethanat e kësaj sajese komb kosovar, që kundërshtohet
nga çdo mendje e kthjelltë shqiptare, ndoshta gjenden dhe arsye që autorët e
kësaj sajese ka kenë humbur qetësinë e të shpërthejnë si nëpër zënka adoleshentësh gjaknxehtë. Se vërtetë
ka qenë tepër e lodhshme mbi një dekade të rreket një profesor për të sajuar
kombin kosovar. Kaq aventuror e kaq i pamend ky përkushtim sepse nuk ka e nuk
ka për të pas kurrë komb kosovar. U duhet thënë hapur tashmë se po behën anakronikë:
Lërini këto hamendësime se periudha historike e krijimit të kombeve është e
kryer në këtë botë. Kombi nuk krijohet si robotët në laborator. Ah po, përpiqen
të sajojnë një komb islamik të
fandaksurit e Kalifatit në Irak e Siri. Po a ja vlen te imitohem këto injoranca
të shoqërisë njerëzore që po përgjakin
popujt me kokëprerje si në epokën më të errtë të mesjetës. Mos vallë ky është
inspirimi edhe i pjellakombësve tanë nga Kosova?! Ta kthesh historinë së
prapthi, të nisesh e të jetosh me mendje në kohën e krijimit të kombeve është
si të marrësh Rosinantin e Cervantesit e ti biesh pash në pash Kosovës e Shqipërise
duke kaluar edhe nëpër Iliriadë e Maqedoninë e Shkupit. Është mirë të lihen në
një anë përpjekjet alogjike, naive e destruktive, qëllimkëqija, që në thelb janë
antikombëtare e rrjedhimisht antishqiptare. Është një përçapje absurde që nuk i nderon, ju humbet edhe ato çfarë kanë
fituar si autor shkrimesh. Kjo gjithsesi
mund të shtojë një lloj vëmendje mediatike,
por nuk është e mirë për ta si përçues teorish konfuze e pa taban. Pa ne
si shqiptarë në një komb të përbashkët me shqiptarët e tjerë në gjithë
Ballkanin nuk po kemi dert se po na dalin do guriçka në rrugë a shkopinj nën
rrotë. Kësisoj teoricienësh plëngprishës ka pas gjithmonë, edhe tradhtar kemi
pas gjithmonë, edhe njerëz që punojnë për
shkatërrimin e kombit shqiptare copëzimin e tij
kemi pasur e vazhdojnë të kemi, por kauza shqiptare ka ecur përpara. Mirë
është tu thuhet që të mos i bashkohen mjerimit intelektual, shterpësisë, atyre
që e shesin shpirtin për pak para tek qarqet antishqiptarë të fqinjëve e që përfaqësohet
së pari nga Kapllan Resul (Buroviçi) e do të tjerë. Të vjen keq kur po tollovitet mjerueshëm edhe një
intelektual e analist si Halil Matoshi, madje me fill të humbur edhe i nderuari
Rexhep Qosja. Çfarë po ndodh me këto njerëz që me teoritë e tyre po sjellin aq moskuptime e marramendje në popull, që po kërkojnë të ndajnë
trungun shqiptar, që po kërkojnë ta na tjetërsojnë e te na nxjerrin krejt
ndryshe nga se jemi. A mund të thuhet se
Gjermania na paska pas deri sa ra Muri i Berlinit, dy kombe. Apo Koreja e Vietnami për shkak të ndarjes
shtetërore administrative na qenkan dy kombe. Është absurde të mendohet. Ashtu
dhe Shqipëria e Kosova. Ndaj të mos shkojnë humbës këto analistë. Jemi një komb
e nuk mund të na ndajë askush me kësisoj teorish artificiale e pa taban. Ja si
e merr nën mbrojtje këtë teori analisti Halil Matoshi në debatin për çeshtjen e
Kombit Kosovar:
“...Teorite
e Nexhit u perkasin dijeve sociologjike dhe politike, pra për me i rrëzu ose
forcu duhen argumente nga këto dije, mosni burra me albanocentrizëm të
shekullit 19”. Pra sipas Halil Matoshit,
të thuash se nuk mund të krijohen kombe të reja përderisa procesi i formimit i kombit
shqiptar është kryer, do të thotë sipas tij që intelektualët kombëtar shqiptar
notojnë në albanocentrizmin e shekullit të 19.” . Kjo në të vërtetë është një
pasqyrë me reflektim të mjerueshëm në çfarë
ujërash kanë rënë teoricienët e krijimit të kombit kosovar. Këshilla jonë për këta
kombpjellsa, që sillen si beduinët në shkretinë duke kërkuar një identitet të
ri, është se nuk duhet tu bashkohen “Muhaxhirëve”
të satirizuar nga Konica, si njerëz me kujtesë historike të shuar sepse mund të
shkojnë vërtetë vulëhumbur si një fare intelektuali i njohur në kohën e vet, por
tepër konfuz e aventuror me emrin Beqir Grebeneja. Grebeneja udhëhoqi një përpjekje për marrjen e pushtetit
për të kthyer sulltanët në trojet shqiptare në vitin 1914. Për këtë u kap bashkë
me ushtarët komplotistë turq. E gjykuan dhe dënuan me vdekje, por Princ Vidi e
fali. Po atë vit, shkoi e luftoi për Turqinë në frontin rus ku dhe gjeti vdekjen. Por më e rëndë se vdekja për
Beqirin nga Grebeneja paska qenë harrimi nga populli i vet, megjithëse ka edhe
zëra që lodhshëm përpiqen ta glorifikojnë këtë agjent anadollak. E natyrshëm
kjo në kohën tonë kur nuk mbeti tradhtar kombëtar pa u shpallur hero.
Dhe paradoksalisht kujtimin e halldupit Beqo e ruan Turqia. Prandaj kush është
shqiptar, mirë është të mos i shkojë asaj udhe si Grebeneja, që në Shqipëri u
shfaq si mercenar i huaj, e me ketë shkak për shqiptarët është i shkuar e i
harruar. Nderi i çdo atdhetari është të punojë për kombin e vet, për bashkimin
e përparimin e tij e jo të punojë për të tjerët, jo të përçojmë ide e mendime panikndjellëse e
kryekreje të mos hallakatemi si mizat pa
kokë.
12
gusht 2015
