FJALËT E FUNDIT TË KARAISKAQIT
Karakteri shqiptar
Nga Kolec TRABOINI
Gjergj Karaiskaqi u shkarkua nga detyra si komandant dhe në vend të tij vunë një gjeneral tjetër grek. Këto makinacione bëheshin nga grekët për ti larguar arvanitasit që shiheshin si heronj nga populli, por si kundërshtarë nga qarqet helenike dhe ato kishtare që bënin ligjin. Përdornin tërë metodat, pa kursyer helmin e plumbin dhe ta zbehur sa të ish e mundur shkelqimin e tyre sfidues.
Ndërsa herojtë arvanitas të Revolucionit 1821 e mbyllën luftën me pavarësinë e Greqisë dhe me ëndërrimin për çlirimin edhe të Shqipërisë nga Osmanët, grekët pikërisht atëherë nisën luftën e tyre të vertetë duke i vrarë udhëheqësit arvanitas siç bënë me Kollokotronin që e dënuan me vdekje por ja falen jetën dhe tjerë. Gjenerali grek që e zëvëndësoi Karaiskaqin, me qëllim e urdhëroi të shkonte tek Kisha e Shën Spiridonit ne Perea ku ishin mbyllur si robër 300 shqiptarë musliman e të bënte kështu e ashtu...fjala ishte që t'i mundonte e torturonte për vdekje.
Karaiskaqi nuk pranoi.Si mund të pranonte të derdhte gjakun e vllëzerve të vet shqiptar. Gjenerali grek u grind me Karaiskaqin. Karaiskaqi, ky trim i paepur arvanitas me e karakter të fortë, ju kthye ballë për ballë e i tha: "Atë urdhërin që po më jep do ta shkruaj në k....tim!". Pastaj vazhdoi, ne të dy jemi me një gradë, gjeneral, si më jep urdhëra ti mua? E si mund të shkoj unë tek arvanitët musliman të mbyllur në kishë? Kjo sepse ai vetë qe arvanitas. Gjenerali grek që e kishte dërguar me qëllim tek robërit arvanitas muslimanë për ta poshtëruar, se, kështu jua bëjmë ne grekët shqiptarëve. Duke qënë një hakmarrës i lig komandanti grek, gjeti një turko-grek dhe e porositi ta qëllojnë pas shpine gjeneralin Gjergj Karaiskaqi. Në momentin e fundit që po binte, heroi arvanitas pa andej pas nga erdhi plumbi e i lëshoi një thirrmë sa buçiti vendi "Të q....nënën!", në gjuhën arvanite-shqiptare, dhe ra përdhe. Eshtë koicidence që njëjtën fjalë, në të njëjtën situatë, sipas protokollit të policisë së Tiranës me dëshmitarët e ngjarjes, ka thënë Avni Rustemin në 1924 kur u qëllua pas shpine nga Isuf Reçi mullisi i toptanëve
Monumenti i Karaiskaqit në kalë është derdhur në bronx në një shesh të Athinës që mban emrin e tij "Platia Karaiskaqi", e ku kalojnë shpesh edhe emigrantët shqiptarë, bashkëpatriotët e tij. Po ti pyesësh grekët e sotëm për heroin, të ushqyer që në fëmijëri në shkolla me idera të sëmura nacionaliste, të thonë se Gjergj Karaiskaqi ka qënë grek e vetëm grek. Por Karaiskaqi para se të vdiste tha ndryshe.Madje e tha në atë gjuhë që në Greqi është e mohuar dhe e ndaluar sa me demagogji aq me represion. Ndërkohë që Turqit e Ksanthit e kanë shkollën turke, por edhe deputetë e xhami kanë, ndërkohë që arvanitasin me gjuhën e tyre shqipe janë të ndaluar.Turpi i Europës që lejon ende të tilla ndalime. Fundja grekët po ja shperblejnë turqëve sepse edhe këta të fundit dikur kur na kishin të pushtuar, lejonin gjuhën e shkollën greke por e shuanin me zjarr e plumb gjuhën tonë shqipe. Dëgjojmë grekët të na shajnë neve "turko-albanian" kur ata janë më turq se vetë turqit. Por të mos ua mohojmë një meritë, të mos ua mohojmë një të vertetë, ani pse lehin si çakej nëpër parada idiote, pshurrën në brekë prej frikës së turqeve. Por edhe neve, që tani jemi bërë dy shtete shqiptare në Ballkan, tmerr e frikë na kanë. Nuk kanë më as autoritetin e as tutelën që kishin mbi ne para një dekade.
Gjeopolitika ka ndryshuar dukshëm në këtë shekull te ri, miti grek si superfuqi në Ballkan e tokat arbërore është shpërbëre ani pse ka mjaft politikanë e shtetarë të vetquajtur shqiptarë, që për hirë të interesave të karierës e xhepit janë gati tu japin grekëve tokën dhe detin, se shpirtin e vet ja kanë falur djallit! Tani pra, me dy shtete shqiptare në Ballkan, ashtu si trimi shqiptar Karaiskaqi i tha gjeneralit tinzar grek, edhe ne pa pikë droje mund t'u themi pëllitjeve skizofrenike e shoveniste nëpër parada ushtarake mburravece athinjote: "Arqidhia!". Nuk mendoj se meritojnë fjalë me të bukur në gjuhen e tyre çakejt e shovenizmit ballkanas.
© Copyright Traboini
Nuk mund të botohen në asnjë organ shtypi apo sit elektronik pa lejen e autorit
