05 September 2018

🟡 Mizoria osmane mbi bukurinë e shqiptarëve - nga Kolec Traboini


MIZORIA OSMANE MBI BUKURINĂ‹ E SHQIPTARĂ‹VE
- Thirrje pĂ«r kthjellim mendjeve tĂ« hardallosura nĂ« KosovĂ« qĂ« i falen 
Sulltan Salep Katran Muratit -

Nga Kolec P. Traboini
1-
Barbarizmat turke mbi shqiptarĂ«t nuk janĂ« falsifikime, siç disa turkofilĂ« ditĂ«shkurtĂ«r  pĂ«rpiqen ti quajnĂ«,  por njĂ« realitet i pĂ«rjetuar nga tĂ« parĂ«t tanĂ«. Kushdo qĂ« dĂ«shiron tĂ« zgjerojĂ« dijet mbi çfarĂ« ka pĂ«rjetuar populli shqiptar nĂ« shekuj robĂ«rie, mund te shfletojĂ«  librin “Lufta Shqiptaro Turke nĂ« shekullin e XV”, burime e kronika osmane botuar nĂ« TiranĂ« nĂ« vitin 1968 nĂ« 400 faqe. Mund ta marre atĂ« libĂ«r nĂ« BibliotekĂ«n KombĂ«tare nĂ« Tirane dhe janĂ« tĂ« gjithĂ« dokumente tĂ« shkruara nga vetĂ« kronistĂ«t turq mĂ« sĂ« shumti dĂ«shmitar tĂ« masakrave qĂ« kanĂ« bĂ«rĂ« turqit mbi shqiptarĂ«t. Dikujt mbase i vjen keq pĂ«r shkak te afiniteteve qe ka me turqit e djeshĂ«m apo tĂ« sotĂ«m, puna e tyre, por ne pĂ«r asnjĂ« arsye tĂ« sotme nuk mundemi tĂ« manipulojnĂ« djeshmen. Krimet kanĂ« ndodhur e nĂ«se ne hapim njĂ« faqe nga historia kjo nuk te pengon ata tĂ« hapin e shfletojnĂ« faqe tĂ« tjera. I dimĂ« krimet e grekĂ«ve mbi shqiptarĂ«t, krimet e sllavĂ«ve mbi shqiptarĂ«t, e tĂ« gjitha sĂ« bashku me krimet e turqve, shfaqet tabloja e madhe e gjenocidit qĂ« Ă«shtĂ« bĂ«rĂ« mbi ne, populli mĂ« i lashtĂ« nĂ« Ballkan. NĂ«se do ti mbulojmĂ« e harrojmĂ«  krimet 5 shekullore tĂ« turqve mbi shqiptarĂ«t apo edhe te tjerĂ«ve,  pĂ«r hir tĂ« interesave tĂ« vogla tĂ« ditĂ«s ne nuk do tĂ« bĂ«jmĂ« gjĂ« tjetĂ«r veç do tĂ« pranojmĂ« vet-shfarosjen si komb. Fakti qĂ« ka shumĂ« shqiptarĂ« nĂ« te gjitha trevat qĂ« e shohin pushtimin osman si njĂ« lumturi e madhe tregon se sa Ă«shtĂ« deformuar karakteri i shqiptarit autokton e sa ai Ă«shtĂ« tjetĂ«rsuar e pĂ«rçudnuar duke pranuar qĂ« kriminelin qĂ« e ka torturuar e vrarĂ« ta quaj vĂ«lla e shok. Me pyesin pse ngulmon ti sjellĂ«sh kĂ«to tĂ« vĂ«rteta tĂ« hidhura historik dhe u them se , lumturisht jam i shpĂ«tuar nga kjo simptomĂ« qĂ« konsiderohet Sindroma e Stokholmit dhe nuk ngurroj qĂ« tĂ« vĂ«rtetat e historisĂ« ti them ashtu siç janĂ«. I vjen mirĂ« apo keq disave qĂ« e quajnĂ« vetĂ«n shqiptarĂ« por shkojnĂ« nĂ« KosovĂ« e falen nĂ« tyrben e Sulltan Muratit, pushtuesit qĂ« priste koka shqiptarĂ«sh, kjo pĂ«r mua nuk Ă«shtĂ« fare ne qasje. Them te vĂ«rtetat e mia qĂ« janĂ« edhe tĂ« vĂ«rtetat e paraardhĂ«sve tĂ« mi. Me turqit e historisĂ« kemi pas 500 vjet hasha e jo miqĂ«si e vĂ«llazĂ«ri siç duan ta shesin, sepse ai qĂ« tĂ« vret nuk mund tĂ« jete vĂ«llai yt. Nuk jam historian, por thjeshte njĂ« njeri qĂ« pĂ«rpiqet ta gjykoje historinĂ« me, pĂ«r ti thĂ«nĂ« gjĂ«rat siç kanĂ« ndodhur, e nuk do tĂ« praj duke e bĂ«rĂ« kĂ«tĂ« sa kohĂ« tĂ« ketĂ« ndĂ«r ne mendje tĂ« mykura qĂ« i mohojnĂ« luftĂ«rat e sakrificat e popullit shqiptar nĂ« histori.
Mesazhi qĂ« pĂ«rcjell, nĂ«se mĂ« lejohet, pĂ«r ata qĂ« marrosen pas idesĂ« e dĂ«shirĂ«s sĂ« çmendur revanshiste  tĂ« osmanizmit tĂ« trojeve shqiptare Ă«shtĂ«: Nuk mund tĂ« bĂ«jmĂ« kinse gjenocidi turk mbi shqiptarĂ«t nuk ka ndodhur pĂ«r hir tĂ« interesave tĂ« çastit se kjo do tĂ« ishte pĂ«rdhosje mĂ« e turpshme e kujtimit tĂ« parĂ«ve tanĂ« qĂ« e ngrysĂ«n jetĂ«n 5 shekuj nĂ«n njĂ« robĂ«ri tĂ« tmerrshme e tĂ« pĂ«rgjakshme. E kjo nuk Ă«shtĂ« thirrje pĂ«r lufte por pĂ«r tĂ« ruajtur e mbrojtur  lirinĂ« qĂ« sot lumturisht e kemi, sepse liria i ka rrĂ«njĂ«t e ushqehet nga kujtesa. Harrimi Ă«shtĂ« vrasĂ«s pĂ«r kombet, sepse mund tĂ« bien sĂ«rish pre e viktimĂ« siç nĂ« tĂ« kaluarĂ«n ka ndodhur. AsgjĂ« e keqe nuk vjen nga kthjellimi i mendjes sĂ« kombit shqiptar.

2-
Në këtë pikturë në një anë duket bukuria në anën tjetër mizoria. Për nga hijeshia dhe veshjet kjo duket që është një grua shqiptare e krishterë nga Shkodra, Kruja, Preveza, Parga apo Arta që i kanë vra burrin dhe tërë pjesëtaret e familjes, i kanë djegë shtëpinë dhe e kanë marrë robinë me gjithë fëmijën dhe e shesin ne pazar të Stambollit .Tek ajo shihen mrekullisht bukuria e gruas e dhembja e nënës, me kryqin që në këtë rast i shton elementet tragjik si një kalvar i të krishterëve në Ballkan që nga shekulli i XV deri ne atë të 20. Kalvar i pambaruar, rrëke gjaku, tokë e djegur e shkretuar, jetë të shkatërruara njerëzore. Në bukuri por edhe në veshje, gjithçka flet për një grua arbërore që nuk arriti të hidhej nga Shkëmbi i Vajës sepse mesa duket ngurroi ti jepte fund jetës për hir të fëmijës që mbante në gji. Këtu del madhështia e nënës arbërore për fëmijën që të ngjeth trupin kur e kujton. Respekt e dhembje për sakrificat e tyre! Kurrë të mos i harrojmë!
Trushplarët tanë ne Shqipëri, Kosovë, Maqedoni që e kanë mendjen anadollake apo arabo - kasape dhe i falen tyrbes se Sulltan Salep Katran Muratit, është mirë ti shohin këto piktura me një subjekt të fortë domethënës.
Por edhe të mësojnë se: kronikanët osmane në shkrimet e veta thoshnin se, luftëtarët osmanë sa herë shkonim në luftë në perëndim, në tokat arnaute, të shqiptarëve pra, gëzoheshim shumë se do të kishin rastin më fatlumë në jetën e tyre që merrnim robinja vajzat e gratë me të bukura në tërë perandorinë. Bukuria e vajzave e djemve shqiptarë ( se turqit e hordhive historike ishin pederë të mëdhenj, prej atyre ka mbetur fjala dylber) ishte e magjishme shkruanin kronikanët. Kësisoj luftëtarët e fiseve të egra lindore do të kishin kështu shansin të përmirësonin racën e vet me këto bukuri sepse ata vetë e dinin sa të shëmtuar e të egër ishin. Turqit selçukë kanë qenë raca më e shëmtuar në Europë. Kur vinin si hordhi e egër të shtinin lemerinë. Shihni pikturat bashkëkohorë dhe tiparet e egra të luftëtarëve osmanë që të bindeni për këtë. Edhe vetë sulltanët merrnin në harem vajza shqiptare, greke, bullgare, ruse pikërisht për zbutjen e egërsisë që natyra ua kish dhëne në pamje për arsye se jetonin në kushtet më të këqija se popujt e tjerë europianë, sa deri vonë nuk kishin as qytete e fshatra dhe as shtëpi, por jetonin si ciganët në çadra. Marrja e Konstandinopulit ndryshoi disi pamjen e pasardhëseve të sulltanëve e të vetë turqve. Edhe sot aktorët me të bukur meshkuj e femra në Turqi janë shqiptarë.
Këtë temë të bukurisë përballë egërsisë e dhunës ka edhe kjo pikturë, sa e bukur aq tragjike ku tregon një grua të re e të bukur me fëmijën e saj që e kanë nxjerrë ta shesin në tregun e skllevërve në Stamboll.
Shihni dhe çfarĂ« raportesh drite e ngjyrash, formash e trajtimesh kanĂ« dy pjesĂ«t nĂ« antagonizĂ«m tĂ« plotĂ«, njĂ« bukuri magjepse e gruas dhe natyrat shprehĂ«se prej handraku tĂ« pushtuesve vandalĂ« lindore qĂ« shkatĂ«rronin jetĂ«t njerĂ«zore pĂ«r tĂ« plotĂ«suar epshet shtazarake. KĂ«ta fise barbarĂ« te pa qytetĂ«ruara vĂ«rshonin si hordhi e egĂ«r  shkretonin vendin dhe kulturĂ«n perĂ«ndimore europiane tĂ« shqiptarĂ«ve.
Kur jemi një racë aq e bukur e fisnike, sa na e kanë zili Lindja e Perëndimi, pse po e ngatërrojmë veten me gjithfarë soj njerëzish e vrasësish me mendjen ende në shpellë a shkretirë, në shpata e kokëprerje.
Thirrni mendjes, ne jemi shqiptarĂ« tĂ« bukur, krenaria e EuropĂ«s, dhe nuk mund ti ndahemi kurrĂ« nĂ« kĂ«tĂ« botĂ« familjes sonĂ« natyrale tĂ« cilĂ«s i pĂ«rkasim. Ne nuk  mund tĂ« bashkohemi kurrĂ« nĂ«se jemi tĂ« pĂ«rçarĂ« e rendim si tĂ« marrĂ« pas mendjeve primitive e anadollake qe janĂ« kundĂ«r kulturĂ«s e progresit shoqĂ«ror.

WORLD POETICA CHANNEL
Editor: ©