🔴Janë apo nuk janë shqiptarë?- nga K. P. Traboini

Në Tiranë e mbulojnë Gjergj Kastriotin me burkë 2017

  

JANË APO NUK JANË SHQIPTARË?

Nga K. P. TRABOINI

Pyetja shtrohet për gjithë ata që shkojnë e falen tek tyrbja e plancit (se nuk ka trup aty veç të përbrendshme) të Sulltan Muratit të I në Prishtinë të Kosovës dhe të tjerët kudo qofshin që e mohojnë Gjergj Kastriotin gur themeli i kombit shqiptar.

Kur i shohim të falen tek tyrbja e Sulltan Muratit në Prishtinë ku nuk është varrosur sulltani që e vrau Millosh Kopili, por zorrët e plancat e sulltanit, të vjen për të qeshur e të vjen edhe për të qarë se ku është katandis ky popull që shkon e i falet pushtuesit, barbaria e të cilit ka qenë një gjenocid i vërtetë mbi shqiptarët, duke i vrare e duke i prere, duke u marre fëmijët për ti bërë jeniçerë që vriteshin ndër beteja pushtuese, duke na kthyer nga populli më i madh i Ballkanit në më të voglin e më të shtypurin, duke na lënë në mosdije, duke mohuar gjuhën shqipe, duke arritur ta tjetërsojnë një pjesë të popullsisë duke i fut trutë e gomarit të Anadollit.

Po ka edhe me keq se në Prishtinë kur shkojnë e falen në sheshin “Skënderbej” dhe e mbulojnë monumentin e Gjergj Kastriotin me burkën e zezë anadollake. E kur nis e zezona, kur shfaqet murtaja e Orientit nuk ka gjë që e mban mizorinë osmanike. Ja çfarë shkruan një pallosh prej atyre mjekrave të fesë që e solli pushtuesi në trojet shqiptare, Ky H. P. që e quan veten shqiptar, që e quan Gjergj Kastriotin një serb, padyshim që ky palloshi me mjekër është pjellë osmane, por mundet dhe një agjent serb,  një antishqiptar i tërbuar, që nuk e përmban dot egërsinë dhe shtazërinë që i buron prej thellësisë se shekujve kur ka qene një qelize e hordhive që vinin ma shpatë e zjarr që ta shkretonin Arbërinë.

Dhe me thoni mua pastaj pse i pyeta e pse vazhdoj ti pyes janë apo nuk janë shqiptarë.

Në doni bindjen time ata janë thjesht përç perversë të shkretiravë të Anadollit dhe më e pakta kurvërim i plakave të vjetra me hamshorët e sulltanëve.
Sepse nuk ka shqiptar etnik që e mohon Gjergj Kastriotin e lavdishëm, gurë themelin e kombit shqiptar e shkon të falet tek zorrët e plancat e e kalbur të Sulltan Muratit të I.

 

 Në Prishtinë falen tek varri i Sulltan Muratit të I.

🟣Kol Idromeno dhe hipokrizia pseudointelektuale - nga Kolec Traboini

🟪 IDROMENO DHE HIPOKRIZIA PSEUDOINTELEKTUALE

Nga KOLEC TRABOINI

Lexojmë edhe pse nuk duam ta besojmë: "Jeta e vepra e tij janë shembulli i qartë se si lindin dhe veniten talentet shqiptare". (Gazeta "Shqip" - Kolë Idromeno, i pari i tragjedisë së pikturës realiste shqiptare - Eleni Laperi 15 gusht 2017)

Qenka venitur Kol Arsen Idromeno, ky Da Vinç shqiptar, e zeza mbi të bardhë në gazetën "Shqip".me firmë e me vulë të Eleni Laperit. Ky po që është studim-zbulim me të qorrollis mendjen si nëpër ato humoreskat popullore “fluturon, fluturon.....gomari”. Por le të vazhdojmë ta lëçisim zonjën Laperi:

“I ati (Arsen Idromeno- shënimi im K.T.) e ndihmoi djalin e tij të zhvillonte dhuntinë për pikturën, skulpturën, muzikën dhe fotografinë, duke e ditur se ato nuk do ta bënin të pasur, duke mos e ditur se e shtynte të birin në një jetë prej Ferri e Parajse.”, shkruan zonja Laperi.

Epo, mbase ajo nuk e di fare se kush ka qenë babai i Kol Idromenos dhe çfarë dhuntish ka pasur vetë ai, dhe pikërisht për këto aftësi te tij politeknike i mësoi të birit të gjitha mjeshtëritë të cilat do ta ndihmonin për ta përballuar jetën. Madje shumë punime që krijuan traditën e arkitekturës të qytetit të Shkodrës, të cilat sot i admirojmë ne dhe të huajt gjithashtu, kanë qenë të Arsen e Kol Idromenos. Vetë Arsen Idromeno ka qenë arkitekt.

Me ndërtimet që bënë baba e bir në qytetin e Shkodrës e kthyen paraqitjen e qytetit nga orientale në oksidentale, me fytyrë nga Europa, evolucioni më i madh në këtë qytet bashkë me zhvillimin e zejtarisë që e bënë qytetin më të njohur në Ballkan. Pra përafruan Shqipërinë me qytetërimin europian, shprehje e të cilit është edhe arkitektura.

Falë Arsen e Kol Idromenos, kur të huajt vinin në Shkodrën e pas vitit 1905, e ndjenin se ishin në Europë e jo në humbëtirat e Anadollit.

  Dhe Kol Idromeno nuk ka qenë i varfër, sikur kjo zonjë kërkon ta shesë. Përkundrazi ka qenë një familje në gjendje shumë të mirë, dhe Kola, që bënte çdo lloj punë që përfshihet në artizanat, kishte të ardhura. Ne që jemi të afërt të familjes ( le të flasë dhe Ernest Rini Andrakia se edhe ai të afërt e ka), nuk dimë të ketë vuajtur Kol Idromeno për bukën e gojës, në atë kuptim që kjo zonjë e quan “ferr parajsë” e jetës së Kol Idromenos. Jeta e Idromenos nuk ka qenë ferr, por një pasion i ndritur. Ka pasur fatkeqësi familjare me vdekjen e djalit 2 vjeçar dhe motrës në moshë të re, Motra Tone e shoqja e italianit Andrea Skanjeti, por ai kurrë nuk është mposhtur nga dhimbja. Kish aq shumë pasione e punë sa nuk kishte kohë të rrinte nëpër skena pikëllimi romantike siç fantazon jetën e artistëve Eleni Laperi.

Fantazitë kësaj zonje që shkruan çfarë ti vijë për mbarë vazhdojnë:

  “Me Kolë Idromenon nis historia e tragjedisë së pikturës realiste shqiptare në veçanti, në vazhdën e tragjedisë së kulturës shqiptare në përgjithësi. Jeta e vepra e tij janë shembulli i qartë se si lindin dhe veniten talentet shqiptare.”

U bëtë ju zonja Laperi ta kthesh Idromenon, përpara të cilit mahnitej i madhi Odise Paskali, në një dështak tragjik. Më të vërtetë është paturpësi, shpirtligësi dhe e neveritshme. Veç tundimi i madh më bën të reagoj se kësisoj shkrimesh pa vlerë nuk meritojnë vëmendje.

Të njëjtën gjë ka bërë edhe një farë fyelltari me një vrimë e pantallona të shkurta, pikturisti Mustafa Arapi, kur në “Gazeta Shqiptare” të datës 1 qershor 2017, shkroi me të pabesueshmen, kinse portretin e Motrës Tone (nënën e Dadës sime Katrina Skanjeti -Traboini) nuk e ka bërë Idromeno. Po kush e ka bërë, o mendje ndrituri Mustafa? Një shqiptar i vërtetë nuk ka as paturpësinë të  degradojë figurat e kombit të vet. Po edhe ti, moj zonja Laperi, kur e ktheve shqiponjën e Flamurit të Pavarësisë në një qafe pate, çorap e bëre historinë.

Nga kanë dalë gjithë këta të "studiues" mendjendritur more dhe kanë marrë një revan të cilin nuk e dimë deri ku do të shkojë?!

Nuk ke gjë tjetër për të hequr e ndrequr në këtë botë, moj zonjë që do të bësh shou me shkrime kësisoj që të lënë pa mend?

Zot na ruaj, dalin liliputët të rrëzojnë gjigandët.

Por mbase nuk kemi parë gjë akoma në këtë humbëtirë ballkanike ku punohet me kazmë natë e ditë. Krejt i pakuptueshëm dhe pasioni për t’ia nxjerrë tabanin këtij dheu që duhej ta kishim të shenjtë.

Ndoshta gojë-ndyrja është gjeja me pak e dëmshme në këtë vend, ndaj i shohim të botohen lloj-lloj paçavuresh në gazetat e Tiranës.

Po si vazhdon historia?

Pa shkuar një kohë e gjatë që kur ka  hedhur një shkul terrinë e hije mbi talentin e Kol Idromenos, duke e treguar si një dështak tragjik, siç e cituam në gazetën “Shqip”më lart, kjo zonjë e nderuar, Eleni Laperi pra, që ka pretendime për studiuese në kohe të vonë, del e flet, për kë do thoni ju,  bash sak për meritat e Kol Idromenos, me atributin kjo zonjë si "këshilltare e Ekspozitës" së Galerisë Kombëtare të Arteve figurative Tiranë. Dhe kinse ka zbuluar portretin e Monsinjor Çobës të punuar nga daja i tij Kol Idromeno, të cilën vepër e ka rrëmbyer shteti  kur e arrestuan klerikun dhe i morën edhe jetën.

Kësisoj nuk ka pas asgjë për të zbuluar sepse nipat e Monsinjorit janë gjallë dhe e kanë pas atë në shtëpi para se ti arrestonin, ti burgosnin dhe internonin  të gjithë familjarisht. Një masakër e vërtetë në rrethin familjar të Kol Idromenos. Mbase nuk ka pas jehonë në Tiranë, por e di gjithë Shkodra.

Dhe për ta mbyllur, bash për këtë na venë punët mbarë ne shqiptarëve, se kemi këshilltarë që bëjnë “zbulime”.

2019

WORLD POETICA CHANNEL