22 November 2024

Γιώργος Μίχας: Çfarë kanë të përbashkët, Thesauros, Thesali dhe Selanik?

Γιώργος Μίχας: ÇFARË KANË TË PËRBASHKËT?
THESAUROS, THESALI dhe SELANIK?

ÇFARË KANË TË PËRBASHKËT? THESAUROS, THESALI dhe SELANIK?
Τι κοινό έχουν, Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ, Η ΘΕΣΣΑΛΙΑ και Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ;


Nga JORGO MIHAS
Γιώργος Μίχας

Shqiptarët do të na thonë:
Siç e dini, në gjuhën greke "shumë ar" quhet "Thesar". Në gjuhën arvanitase tani, "shumë flori" quhet "Thessar". Këto dy fjalë, "Thesar" dhe "Thessar", duket se janë të njëjta dhe kanë një rrënjë të përbashkët. Po kush e kopjoi nga kush? Arvanitasit konsiderohen si “të dyshuarit e zakonshëm”, të cilët, siç na thonë “Kalemxhijtë”, se shqiptarët kanë vjedhur dhe kopjuar shumë fjalë nga gjuha greke, për të pasuruar fjalorin e gjuhës së tyre... “të varfër”!
Por le të shohim, kështu janë gjërat apo janë krejtësisht të ndryshme?
Pra, "Thessar" i arvanitasve është një fjalë e përbërë, e cila zbërthehet në fjalët "Thess" + "ar" (thes + ar), që na japin pikërisht kuptimin "shumë ar".
“Thesauros”, megjithatë, nuk duket se interpretohet ndryshe dhe pa marrë parasysh “Thessarin” (Thess + ar) të gjuhës arvanite.
Por, përveç fjalës “Thesar” dhe emrit të “Thesalisë”, që të lashtët e quanin edhe Argos Pellazgjik, ai ka si “rrënjë” edhe “Thess” (thes). Ky e ka interpretimin e vet në faktin se rajoni i Thesalisë konsiderohej si “hambari” i Greqisë. Domethënë, ky rajon ishte ai që prodhonte më shumë “Thes” (qese) drithëra.
“Thessalonica” tani, siç dihet, ia detyron emrin vajzës së Filipit “Thesalonica”, emri i së cilës iu dha falë “fitores” së maqedonasve mbi Thesalinë. D.m.th. "Selaniku" ka ardhur nga "Thesaloni + fitore" !!!
Pra, sipas sa më sipër, vërtetohet edhe një herë se kalamarët( kalemxhijtë) kanë qenë ata që kanë marrë apo kanë kopjuar nga gjuha e pashkruar e arvanitasve, që është mbetje e gjuhës së pellazgëve të lashtë, dhe jo arvanitasit analfabetë.
Prandaj është “Thesauros” që ka ardhur nga “Thessar”, dhe jo “Thessar” nga “Thessauro”!



_____________________________



Τι κοινό έχουν,
Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ, Η ΘΕΣΣΑΛΙΑ και Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ;


Θα μας το πουν τα αρβανίτικα !
Ως γνωστόν, στην ελληνική γλώσσα το «πολύ χρυσάφι» το αποκαλούν ως «Θησαυρό». Στην αρβανίτικη γλώσσα τώρα, το «πολύ χρυσάφι» το αποκαλούν ως «Θεσσάρ».
Οι δύο αυτές λέξεις, «Θησαυρός» και «Θεσσάρ», φαίνεται πως είναι ίδιες και ότι έχουν κοινή ρίζα. Αλλά ποιος αντέγραψε από ποιον; Ως «συνήθεις ύποπτοι» θεωρούνται οι Αρβανίτες, οι οποίοι, όπως μας λένε οι «Καλαμαράδες», έχουν κλέψει και αντιγράψει πολλές λέξεις της ελληνικής γλώσσας, προκειμένου να πλουτίσουν το λεξιλόγιο της δικής τους ... φτωχής γλώσσας !
Για να δούμε όμως, έτσι είναι τα πράγματα ή είναι εντελώς διαφορετικά;
Το «Θεσσάρ» λοιπόν των Αρβανιτών είναι μία σύνθετη λέξη, η οποία αναλύεται στις λέξεις «Θεσσ» + «αρ» (σάκος + χρυσάφι), που μας δίνουν ακριβώς την έννοια για το «πολύ χρυσάφι».
Ο «Θησαυρός» όμως, δεν φαίνεται να ερμηνεύεται διαφορετικά και χωρίς να λάβουμε υπόψη μας το «Θεσσάρ» (Θεσσ + αρ) της αρβανίτικης γλώσσας.
Αλλά, πέρα από την λέξη «Θησαυρός» και το όνομα της «Θεσσαλίας», που οι αρχαίοι την αποκαλούσαν και ως Πελασγικό Άργος, έχει και αυτό ως «ρίζα» του το «Θεσσ» (σάκος ή τσουβάλι). Αυτό, έχει την ερμηνεία του στο γεγονός ότι η περιοχή της Θεσσαλίας θεωρούνταν ως ο «σιτοβολώνας» της Ελλάδας. Δηλαδή, η περιοχή αυτή ήταν εκείνη που παρήγαγε τα περισσότερα «Θεσσ» (τσουβάλια) δημητριακών.
Η «Θεσσαλονίκη» τώρα, όπως είναι γνωστό, οφείλει το όνομά της στην κόρη του Φιλίππου «Θεσσαλονίκη», της οποίας, το όνομα αυτό, της δόθηκε χάρις στη «νίκη» των Μακεδόνων επί των Θεσσαλών. Δηλαδή, το «Θεσσαλονίκη» έχει προέλθει από το «Θεσσαλών + νίκη» !!!
Άρα, σύμφωνα με τα παραπάνω, αποδεικνύεται, για μία ακόμη φορά, ότι οι καλαμαράδες ήταν αυτοί που πήραν ή αντέγραψαν από την άγραφη γλώσσα των Αρβανιτών, η οποία είναι κατάλοιπο της γλώσσας των αρχαίων Πελασγών, και όχι οι αγράμματοι Αρβανίτες.
Επομένως, ο «Θησαυρός» είναι που προήλθε από το «Θεσσάρ», και όχι το «Θεσσάρ» από το «Θησαυρό»!
KUSH ËSHTË JORGO MIHAS
arvanitas me përkushtim të jashtzakonshëm.

Jorgo Miha eshte sot nje nga njerëzit më të përkushtuar që edhe në kushtet e presioneve të jashtëzakonshme kurrë nuk është tërhequr nga kauza Arvanite. Ndonjë mendimi nihilist do ti thosha, pse çfarë kërkoni të bëjë më tepër ky arbëror i Greqisë, kur shteti shqiptar as në aspektin kulturor nuk u hap derën studiuesve, punonjësve shkencor dhe artistëve nga bashkësia arvanite që janë miliona por të shtypur në pikpamje kulturore e gjuhësore. Pse Akademia e Shkencave Tiranë, nuk i ka ftuar asnjëherë në kuvendet e saj studiuesit arvanitë. Pse Ministria teveqele e Kulturës nuk fton grupet kulturore arvanite, por duhet ti paguajmë miliona një Riki Martin? Sepse shtetaret shqiptar e bejne ne breke nga frika e Greqise. Paburrnia e tyre i çon në antikombtarizëm. Po drejtohemi nga ata që i shesin përditë interesat kombëtare. Dhe duhet ta dimë mirë se të flasësh gjuhën shqipe në Greqi është akt kurajo e jo më të shkruash e botosh libra për shqiptarët e Greqisë.
Respekt e nderim per arvanitasin me gjak shqiptar, Jorgo MihaGjaku ujë nuk bëhet- thone arvanitet.

Përgatiti: Kolec P. Traboini