LIDERUCËT E PAS VITIT 1990
Pas
vitit 1990 sekush nga liderucët që mbinin si kërpudhat pas shiut, po
përpiqej të kapte një copë tokë, një fabrikë a uzinë, por më shumë një
kolltuk në qeverisje. Këta trima të adhuruar nga turmat e leshuara si
tufa çakejsh, ish komunista, ish spiunë, a bij të kuadrove të lartë të
nomeklaturës, të llangosur kuq e blu luftonin për kolltuk, ku gjeja e
parë që do bënin ishte të vidhnin popullin e vet. E vlerësoj vështrimin
shumë realist në përshkrimin e luhatjeve të personalitet të një figure
qëndrore të viteve 90, sepse në kushtet e sotme të një mediokrriteti e
agresiviteti të turmave duhet me të vertetë kurajo për të artikuluar të
vërteten, por bëhem konfuz kur shoh të thonë në komente trim ky e trim
ai. Po me se, e çfarë kriteri përcaktohet trimëria. Se kështu me yrysh e
hovada, budallai më i madh duhet të jetë trimi më i madh në këtë vend.
Dhe kësisoj trimash që e vrasin tjetrin se me pe vëngër ka plot. Jemi
vendi i trimave. Vendi që u këndon hajdutëve të piramidave financiare.
Kur flasim për ndryshime të mëdha historike nuk ndahen cilësitë, siç
ndajmë torten për ditëlindje, trimëria e mençuria shkrihet e treten në
një pa arritur të kuptosh ku fillon njëra e ku mbaron tjetra.
Si nuk ju ngrit një lapidar mendjes në këtë vend, ku shitet aq shumë e ka aq pak.
Prandaj
kot llomotitin turmat në mitingje politike. Në 1991-1992 dhe më pas nuk
di të ketë pasur trima kjo tokë. Lufta është bërë kaçakshe, me çeta e
klane, hajdutështe dhe mendja flinte gjumë. Pa le kur përdorin dhe
termin karizmatik. Të mjeret ne për mjerimin ku kemi rënë, ku luftojmë
për mbijetesë e pjerdh-flasim për ideale të mëdha dhe trimëri heroike
rrugaçërore. Më falni po unë jam shumë skeptik si për trimëritë ashtu
dhe karizmen e liderëve sharlatanë dhe pupetave të tyre që e shkatërruan
këtë vend.
Çfarë kishin më shumë vende si Bullgaria
e Rumania që u bënë antare të BE e ne pas dere që 32 vjet. Si nuk na
ndihmoi sadopak karizma e liderucëve tanë që i pomponi nëpër asamble apo
tollovi foltoresh? Pa le kur këta hajvanër vetlavdërohen.
Lavdi trangujve tonë kombëtar. Krenar për mediokrriteti kolektiv që fluturon me pras aty ku dihet por kinse nuk thuhet.
Ndjesë për mënyrën "trimërore" të shprehjes, por thashë të bëhëm një herë "karizmatik" dhe unë,... e mendjen e vura në gjumë.
Kolec P. Traboini
