19 June 2014

Zeusit i lajkatohen të gjithë- nga Traboini


ZEUSIT I LAJKATOHEN TË GJITHË
- një apologji e domosdoshme-

shkruar nga  Kolec TRABOINI

Ka lexues e miq që tek më shohin se dal ndonjëherë(e jo veç ndonjëherë)  në kundërshti me stafin e skafit qeverisës për të cilët kam shprehur botërisht përkrahjen time me shkrime në shtypin shqiptar dhe në Diasporë, dhe votën time e kam deklaruar, të thonë pra se ky diçka ka që grindet, diç i premtuan e s’ja dhanë.
Kurrë mos u bëftë kjo gjëmë në mua.  Që të mos ketë njeri ndonjë iluzion po ju deklaroj se vërtetë jam i hidhur kur zhgënjehem e kur shoh se mosmirënjohja bëhet tipar sunduesish, kolltukofagësh, administrratoresh mediokerr, ministrash havadan apo  magjistrica kuintash, të cilët deri dje shfaqeshin si përulesia vetë e sot as nuk pranojnë të përshëndesin kur të shohin në rrugë. E thjeshtë për t’u kuptuar e trishtueshme  për tu pranuar . Ti si qytetar e votues tashmë je inekzistent.
Është e vërtetë se kam dhënë kontribut të bëhet rotacioni, të vijë Rilindja e shoqërisë shqiptare, por nuk kam bërë asnjë kontratë që të hesht kur qeverisësit që unë kam zgjedhur me dëshirë të bëjnë prapësira apo veprime që shkojnë në kundërshti me interesat e popullit tim. Prandaj më shihni se kurrë nuk hesht e shpesh e më shpesh grindëm. Kontratë nuk e bëj me askënd në botë veç me ndërgjegjën time. I falem lirisë së mendimit dhe njeriut të lirë  gjithashtu, se kështu e vetëm kështu krijojmë një komb të fuqishëm burrash e grash me dinjitet. Kombet e fuqishme përbëhen nga njerëz me karakter te forte, ky eshte mesimi me i madh qe me kane dhene te paret e mi  nga Malësia e Madhe, por edhe Amerika. Kush jeton në Amerikë e di çfarë është dinjiteti, krenaria dhe personaliteti i një amerikani qoftë dhe më i thjeshti, i cili nuk ja ka zili as Presidentit të Shtetit. Në Amerikë për nga personaliteti gjithësekush është një president. Kështu ëndërroj e luftoj të bëhet në Shqipërine , që  as nuk ua shes e as nuk ua fali djajve të politikës.
 Kur ke një kauzë të tillë nuk besoj se të hyjnë në sy privilegjet që mund të bëjnë administrucat e katakombeve të shtetit që pas 23 qershorit 2013 na u shfaqën si kofini pas të vjeli (me shkakun e thjeshtë se ishin ende në prehër të idhullit  të vet pa krye – a thënë ndryshe Adami gjatë luftës qëronte qepë),  e megjithatë në saj të bythpërdredhjeve ja arritën që shportëzat e veta ti mbushin plot.  Falë Zeusit në Olimp që fatet njerëzore i përcakton me gisht.