🟢 Jam shqiptar etnik, mor munafik!- nga Kolec P. Traboini

JAM SHQIPTAR ETNIK, MOR MUNAFIK!

Nga KOLEC P: TRABOINI

Nuk është apologji. Nuk ja ndjej nevojën asnjë lloj apologjie kur dal e shpreh fjalë e ndjesi që kanë të bëjnë me kombin tim, me identitetin tim kulturor të trashëguar shekull pas shekulli dhe e pa përlloçur e fëlliqur me gjakun e pushtuesve e hordhive të egra aziatike që kanë prerë aq shumë koka shqiptarësh sa të thuash se ende toka jonë kullon gjak. Kjo është e vërteta. As një e qindta e asaj që ka ndodhur nuk ka arritur të dëshmohet si duhet se janë kujdesur të zhdukin çdo gjurmë, por ato pak shkrime të vetë pushtuesve tregojnë krime të përbindshme, lemeri të pafund. Duhen edhe 500 vjet të tjera që të shuhen në amshim klithmat e  burrave e grave, vajzave e djemve që shkonin në teh të shpatës së sulltanëve. Lexoni çfarë thonë vetë shkronjësit e vet sulltanëve. Drishti u dorëzua në besë, por hordhitë arabe-aziatike nuk e dinin besën. Morën 300 djem luftëtarë të Drishtit  dhe ua prenë kokat një e nga një përpara mureve të kështjellës së Shkodrës për të lodhur e thyer qëndresën e shkodranëve.

Sot gjen në Shkodër një rrugë me emrin Evlia Çelebiu, shkronjës i Sulltanit,  por nuk gjen asnjë rrugë me emrin 300 Djemtë e Drishtit. Gjen soj-soj emrash personash ordiner, por nuk gjen emra e asnjë prej mbrojtësve të kështjellës së Shkodrës në 10 vjet rrethim që do të bënte krenarë çdo qytet historik të Europës. Arkitekt Donati, Jakob Moneta, vëllezërit  Llesh Begani e Nikollë Begani, Nikollë Gradislavi e plot të tjerë. Veç Viena e lavdishme u ka rezistuar kështu hordhive osmane. Dhe ne qënkemi kaq të pasur në histori sa ti lëmë në harrim ata që luftuan e u vranë për këtë tokë dhe ndërkohë shkojnë e  falen tek varri i një kerrmë aziatike me emrin Sulltan Murati. Po si mund të jesh i qetë si atdhetar kur sheh të tilla mizorira.  Apo kur ministria e Kulturës, kjo talibane e vërtetë që, ndërkohë që ka thyer e hequr pllakën historike të themelimit të Kinostudios, jep urdhër të vihet emri i sulltanit që paska meremetuar kështjellën e Lezhës pasi ua preu kokat e tërë shqiptarëve që zuri në ikje kur pllakosi hordhia aziatike. Deti në Shëngjin u skuq me gjakun e shqiptarëve, thotë historiani turk e shton, kokat e shqiptarëve kishin mbuluar detin e pluskonin si të ishin bostane në ujë. Mos vallë kjo ministre është një gjen osman i ngecur në mitrat shqiptare apo në ikje e sipër  nizamët harruan ta marrin me vete.

Nëse dikush e ndjen veten vazhdues  apo bisht qeni i osmaneve, të hiqet në një anë e të mos flasë në emër të gjithë shqiptarëve. Apo jo more Mustafai i televizioneve që herë na shfaqesh si më i bukuri osmanli e herë-herë si serb sevdalli. Shqiptarët kanë identitetin e vet që nuk ka të bëjë në asnjë drejtim me hordhitë arabe-aziatike.  E dimë se sulltanët nëpër shekuj kanë sjellë popullsi nga Anadolli, por ata prej tipareve të forta dalluese e të patjetërsueshme të vendasve kane gjetur mirëkuptim për mbijetesë dhe janë asimiluar me dëshirë e sot ata quhen shqiptare.  Por ne mes tyre ka edhe që dalin e kërkojnë revanshe aziatike me dëshirë të zjarrtë të bëhemi sërish Osmani.  Ajo çfarë të trondit është se këta monstra ngulmojnë duke e quajtur vetën përfaqësues të shqiptarëve, një popullsi, sipas tyre e krijuar nga Porta e Lartë dhe popullsia tjetër që i përket banorëve autoktonë, na qenkan ja venecianë,  ja grekë. Shqiptarë na qenkan pra vetëm ai rasati i zi që mbollën osmanet në trojet shqiptare. Dhe nxjerrin konkluzionin absurd se ata, pjella osmane, vetëm ata janë autoktonë. Krejt si fabula e dhelprës që kërkoi të rrinte tek porta se bënte ftohtë, pastaj brenda, derisa u tha atyre që ishin në atë strofke, ikni se tani kjo është shtëpia ime. Por ka nga ata që vetëm një vit pushtim gjerman e quajnë më gjëmë zezën në histori, më e rëndë se sa 500 vjet pushtim të egër osman.  Kur dihet tërë Arbëria ra në errësirë e nën tekun e shpatës. Këto të çmendur vazhdojnë me dëshirën satanike që atë që nuk mundi ta bëjë perandoria e zezë osmane, ta bëjnë ata, e ky mish i huaj në trojet shqiptare, gjejnë edhe vend në televizione si një farë emisioni me emër serb “Provokacia” ku drejtues është një  njeri i hallakatun me emër arab Mustafa. Duke parë këtë lukuni padyshim se mund të hamendësojmë se ata kanë ndonjë lidhje serbo-turke që kërkojnë shuarjen e identitetit të kombit shqiptar.

As turqve e as serbeve apo miqve të tyre grekë nuk u intereson që shqiptarët në Ballkan të vetëdijësohen për peshën e madhe që kanë nëse ata fitojnë ndërgjegjen e plotë në rrugën e Bashkimit Kombëtar. Janë më shumë se 10 milion shqiptarë pa llogaritur shqiptarët e Turqisë se ata konsiderohen të asimiluar sa kohë vënë fenë para kombit. Ata “Provokacijat”, Mustafatë, apo me emër të moderuar Osli, pikërisht atë kërkojnë, të shuhet çdo ndjesi, identitet e krenari e shqiptarëve etnike. E them këtë se nëse bëhet një studim demografik është e lehtë të kuptohet se ka shumë shqiptarë të hershëm me kulturë, traditë, fe, identitet, e gjak të pa trazuar me pushtuesit osmanë, siç ka edhe të tjerë që në histori njihen se ardhës nga Anadolli, por me kalimin e shekujve kanë gjetur veten e vet dhe janë përshtatur me vendasit, e fatmirësisht nuk e shtrojnë më problemin e origjinës se largët. Duke qenë se shqiptarët autoktonë kanë qenë një popull tolerant, ardhacakët janë pranuar si të barabartë aq sa sot ndjehen plotësisht shqiptarë. Kjo është  e vërtetë e të hidhen e të përdridhen si marioneta në një teatër kukullash, sa e si të duan të gjithë Olsat e Mustafallarët. Shqipëria është e të gjithë shqiptarëve, e të gjitha atyre që ndjehen shqiptarë, atyre që ju dhëmb e luftojnë për ruajtjen kulturës, traditave, identitetit, dhe orientimit perëndimor si pjesë e familjes europiane. Kësaj familje i kanë përkitur shqiptarët para se të shfaqeshin hordhitë e egra aziatike e kështu do të mbetet gjithmonë pavarësisht eksperimenteve që bën edhe një gen i keq pseudokatolik me emrin Aleksander Frangaj, që në dy stacione televizive (nga 4 që ka) jep vetëm filma turq mbi lavdinë e sulltan kërmave të perandorisë osmane. Të shitur ka pas e do të ketë gjithmonë, se fundja nip e kishte Gjergj Kastrioti Hamzanë, por ai u ujdis me sulltanët e ka mbetur fytyrë zi në histori, kështu do të mbetet edhe ndonjë nga këta që injektojnë helm osman në trupin e kombit shqiptar.

Kam venë re se disa njerëz që i përkasin një besimi që as me intereson fare, çdo për gjë që shkruaj në mbrojtje te identitetit kulturor shqiptar e devijojnë duke më akuzuar si katoliko-centrik, ose islamofob. Nuk është as njëra e as tjetra. madje unë nuk kam dalë as të bej fushatë për konvertime masive, çfarë nuk do të ishte ndonjë faj i madh nëse kështu e kërkojnë interesat e kombit. Por kurrë nuk jam marrë me probleme dominimesh dhe as kam bërë propagandë fetare. Një zonjë a vajzë që mban shami në kokë e jeton në Europë, bie pa e kuptuar në grackën që përgatisin pikërisht fanatikët fetare, në vend ti lëshohet arsyes, vetë preket në sedër po krejt artificialisht duke më quajtur antislam. E më vjen çudi se shumë nga këto të rinj, shkojnë në Itali e Europë e mbetën me mendje në mesjetë sa i përket fanatizmit fetar, e kuptohet absurditeti dhe hipokrizia ( munafike i quaj une me kete fjale arabe), jetojnë e punojnë në Europë pra, dhe simpatitë u rendin në Lindje, Turqi e Arabi. Bëhen skllevër mentalitetesh, mbartës e përhapës te fanatizmit intolerant.

Në vend të thonë se kjo vajzë shqiptare në fotografi që ti përcjell nga Malësia e Madhe ka mbetur me pastërti hyjnore, brez pas brezi që nga Iliria, nuk thonë asnjë fjalë, por nguten të inatosen me fjalët, pse po ma sulmon fenë? Po cilën fe. Se në këtë botë ka shumë fe, shumë besime , madje në kushte lirie perëndimore, e jo ndalimesh lindore, mund të shpallësh edhe ndonjë fe të re, ta zëmë të luleve të qershisë,  pa të hy ferrë në këmbë. Ata fanatike e shfrytëzojnë lirinë qe u jep perëndimi dhe nga ana tjetër me kokë në thes, si në kohën e baba Qemos të thonë  se tërë bota duhet të bëhet islam. E kam përsëritur mijëra herë, por kush nuk do të dëgjojë e nuk do të shohë e ka të vështirë të kuptojë “Nuk më intereson feja e askujt!”. Më intereson kombi im të cilit etnikisht i përkas prej mijëra vjetësh, tradita e kultura autoktone, e, do të luftoj deri në fund ndaj çdo qen bir qeni që kërkon të shkatërroje identitetin tonë si popull. Nuk kam ndërmend të shkruaj me politesë për të më mirëkuptuar trushkalët, apo për të bërë kompromise, shkruaj se kam ideal kombëtar përtej të cilit nuk më hyn në sy askush e asgjë, se nuk jam as Prift, as Hoxhë e as Budë e Dervish. 
Jam shqiptar etnik, more munafik! E kaq më mjafton për të ardhur e për të ikur paqësisht nga kjo botë.

DESHMI NGA BARLETI TRABOINI FILM